اهداف تحقیقاتی

شناسائى مبتلايان (Case detection)

شناسائى مبتلايان به‌نام 'غربالگرى تجويزي' (prescriptive screening) نيز ناميده مى‌شود و به‌صورت زير تعريف مى‌شود: شناسائى احتمالى بيمارى تشخيص داده نشده، که در نتيجه درخواست بيمار نبوده است، براى مثال غربالگرى نوزادان. به‌عبارت ديگر مردم، در درجه اول به‌خاطر منافع خود آنها، غربالگرى مى‌شوند. برخى بيمارى‌هاى خاصى که با اين روش جستجو مى‌شوند عبارتند از: باکتريورى (وجود باکترى در ادرار) در حاملگي، سرطان پستان، سرطان دهانه رحم، کرى در کودکان، ديابت شيرين، کم‌خونى فقر آهن، فنيل کتونوري، سل ريوي، بيمارى‌هاى هموليتيک نوزادى و غيره. از آنجائى‌که شناسائى بيمارى‌ها توسط کارکنان خدمات بهداشت عمومى و پزشکي، انجام مى‌شود اين کارکنان موظف گشته‌اند تا از شروع درمان اوليه براى هر يک از بيماران مطمئن شوند.

مبارزه با بيمارى

مبارزه با بيمارى به‌عنوان 'غربالگرى آينده‌نگر' نيز ناميده مى‌شود. مردم براى منافع ديگران آزمايش مى‌شوند. براى مثال غربالگرى مهاجرين براى بيمارى‌هاى عفونى نظير سل يا سيفليس تا بتوان افراد بومى آن کشور را محافظت کرد و يا غربالگرى براى عفونت استرپتوکوکى تا از تب روماتيسمى جلوگيرى شود. از آنجائى‌که غربالگرى تشخيص زودهنگام را ممکن مى‌کند و بنابراين درمان مؤثر را ممکن مى‌سازد از انتشار بيمارى عفونى و مرگ ناشى از بيمارى مى‌کاهد.

اهداف تحقيقاتى

ممکن است گاهى اوقات غربالگرى به ‌قصد امور تحقيقاتى انجام شود. براى مثال سير طبيعى بسيارى از بيمارى‌هاى مزمن ناشناخته است مثل سرطان و پرفشارى خون. غربالگرى مى‌تواند دانش اوليه را براى کشف سير طبيعى اين بيمارى‌ها فراهم کند، براى مثال، غربالگرى اوليه برآورد شيوع را امکان‌پذير کرده و غربالگرى‌هاى بعدى ميزان بروز را به‌دست مى‌دهد. وقتى غربالگرى براى مقاصد پژوهشى به‌کار مى‌رود، محقق بايد افراد تحت مطالعه را آگاه سازد که پيگيرى درمان وجود ندارد.

فرصت‌هاى آموزشى

جدا از مزاياى موجود براى افراد کسب اطلاعات مرتبط با بهداشت عمومي، برنامه‌هاى غربالگرى (مثال غربالگرى ديابت) فرصت‌هائى براى آگاه کردن عموم مردم و آموزش متخصصين بهداشت فراهم مى‌کند.