شانه

اگر علائم راديکولوپاتى وجود نداشته باشد، تشخيص افتراقى شامل درد مکانيکى شانه (تاندونيت، بورسيت، پارگى روتاتورکاف، دررفتگي، کپسوليت چسبنده، و به دام افتادن کاف در زير آکروميون) و درد ارجاعى (تحريک ساب‌ديافراگماتيک، آنژين، تومور پان‌کوست) مى‌باشد. درد مکانيکى غالباً شب‌ها بدتر مى‌شود و همراه با تندرنس شانه بوده و با ابدوکسيون، چرخش داخلى يا اکستانسيون باز و بدتر مى‌گردد.

درمان

درمان علامتى گردن درد شامل داروهاى مسکن و يا گردنبند گردنى نرم مى‌باشد. انديکاسيون جراحى براى ديسک گردن و ديسک کمر مشابه است؛ البته در بيمارى‌هاى گردنى يک روش تهاجمى وقتى انديکاسيون دارد که تهديد صدمه به نخاع وجود داشته باشد. جراحى ديسک‌هاى فتق‌‌شده گردن شامل روش قدامى با ديسککتومى و پس از آن فوزيون (چسباندن) قدامى داخلى جسم مهره‌اى (اينتربادي) مى‌باشد. لامينکتومى پارسيل خلفى ساده همراه با ديسککتومى يک روش جايگزين قابل قبول مى‌باشد. خطر تجمعى راديکولوپاتى يا ميلوپاتى بعدى در سگمان‌هاى گردنى نزديک به فوزيون ۳% در سال و ۲۶% در ده سال مى‌باشد. راديکولوپاتى سرويکال غير پيشرونده (همراه با يک نقص فوکال نورولوژيک) به‌علت ديسک گردنى فتق‌شده را مى‌توان به‌صورت نگهدارنده با ميزان موفقيت بالا درمان نمود. اسپونديلوز گردنى با راديکولوپاتى گردنى فشارنده و استخوانى به‌طور کلى با از بين بردن فشار به طريقه جراحى به‌منظور توقف پيشروى علائم نورولوژيک درمان مى‌شود. ميلوپاتى اسپونديلوتيک به‌وسيله از بين بردن فشار به‌صورت قدامى و فوزيون يا لامينکتومى درمان مى‌گردد.