جذب مواد غذائی

جذب مايع و الکتروليت

جذب مايع و الکتروليت روزانه ۱۰-۸ ليتر مايعات وارد مجراى GI مى‌شود که ۲ ليتر آن نوشيده مى‌شود. بيشتر اين مايعات در روده کوچک جذب مى‌گردد. ميزان جذب در کولون به‌طور طبيعى ۰/۰۵ تا ۲ ليتر در روز است در حالى‌که ظرفيت جذب کولون در صورت نياز تا ۶ ليتر در روز است. جذب آب از روده به‌طور پاسيو بوده و به‌دنبال انتقال فعال ⁺Cl^- , NA ، گلوکز، و نمک‌هاى صفراوى انجام مى‌شود. مکانيسم‌هاى ديگر انتقال شامل مبادله Cl^-/HCŌ3، مبادلهٔ ⁺Na⁺/H، ترشحCL^-, ⁺K⁺, H و ^-HCO₃ کوترانسپورت گلوکز- ⁺Na و انتقال فعال ⁺Na در طول غشاءِ بازولترال به‌وسيله K ⁺-ATP و ⁺Na مى‌باشد.

جذب مواد غذائى

۱. قسمت پرزوگزيمال روده کوچک: آهن، کلسيم، فولات، چربى‌ها (پس از هيدروليز ترى‌گليسريدها به اسيدهاى چرب به‌وسيله ليپاز و کوليپاز پانکراس)، پروتئين‌ها (پس از هيدروليز به‌وسيله پپتيدازهاى پانکراس و روده)، کربوهيدرات‌ها (پس از هيدروليز توسط آميلازها و دى‌ساکاريدازها)، ترى‌گليسريدها پس از قابل حل شدن به‌وسيله نمک‌هاى صفراوى به‌صورت ميسل جذب مى‌شوند، اسيدهاى آمينه و دى‌پپتيدها به‌وسيله حاملين اختصاصى جذب مى‌شوند، قندها با انتقال فعال جذب مى‌شوند.

۲. قسمت ديستال روده کوچک: ويتامين B16، نمک‌هاى صفراوي، آب.

۳. کولون: آب، الکتروليت‌ها.

موتيليتهٔ روده

موتيليتهٔ روده موجب به پيش راندن محتويات روده از معده تا مقعد و جداسازى اجزاء براى تسهيل جذب مواد غذائى مى‌گردد. به پيش رانده به‌وسيله مکانيسم‌هاى عصبي، ميوژنيک و هورمونى کنترل مى‌شود و واسطه آن يک کمپلکس حرکتى مهاجرت‌کننده است شامل يک موج سازماندهى شده از فعاليت نوروموسکولار که از قسمت ديستال معده در هنگام گرسنگى نشأت مى‌گيرد و به آهستگى به طرف روده کوچک مهاجرت مى‌کند. موتيليتهٔ کولون با واسطه پريستالسيس موضعى انجام مى‌شود و مدفوع به جلو رانده مى‌شود. عمل دفع متأثر از شل شدن اسفنکتر داخلى آنال در پاسخ به اتساع رکتوم، توأم با کنترل ارادى در انقباض اسفنکتر خارجى آنال مى‌باشد.