۱. هماتمز: استفراغ خون يا خون تغييريافته (قهوهء خردشده) نشاندهنده خونريزى پروگزيمال نسبت به ليگامان تريتز.
۲. ملنا: خون تغييريافته (سياهرنگ) دفعشده از رکتوم (بيشتر از ۱۰۰ ميلىليتر خون در يک مدفوع ملنائى وجود دارد) معمولاً نشاندهنده خونريزى پروگزيمال ليگامان تزيتز ولى مکن است تا کولون صعودى نيز در پائين قرار بگيرد. سودوملنا ممکن است در اثر مصرف آهن، بيسموت، ليکوريس، چغندر، آلبالو سياه و شارکول ايجاد شود.
۳. هماتوشزي: خونريزى رکتال به رنگ قرمز روشن يا زرشکى معمولاً نشاندهنده خونريزى از پائين ليگامان تريتز است ولى ممکن است بهعلت خونريزى شديد GI فوقانى (> ۱۰۰۰ ميلىليتر) هم باشد.
۴. تست خون پنهان در مدفوع مثبت همراه يا بدون کمبود آهن.
۵. سمپتومهاى از دست دادن خون: مانند گيجى يا کم شدن نفس.
تغييرات هموديناميک
تغييرات هموديناميک افت اورتواستاتيک فشارخون بيشتر از ۱۰ ميلىمتر جيوه معمولاً نشاندهنده بيشتر از ۲۰% کاهش در حجم خون (± سنکوپ، گيجي، تهوع، تعريق، تشنگي) مىباشد.
شوک
شوک فشار خون سيستوليک کمتر از ۱۰۰ ميلىمتر جيوه معمولاً نشاندهنده کمتر از ۳۰% کاهش در حجم خون است (± رنگپريدگي، سردى پوست).
تغييرات آزمايشگاهى
تغييرات آزمايشگاهى هماتوکريت نمىتواند منعکسکننده ميزان از دست رفتن خون باشد که بهعلت موازنه تأخيرى با مايع خارج عروقى مىباشد. لکوسيتوز و ترومبوسيتوز خفيف وجود دارد. افزايش BUN در خونريزى GI فوقانى شايع مىباشد.
علائمى که پروگنوز را بد مىکنند
علائمى که پروگنوز را بد مىکنند سن بيشتر از ۶۰ سال، بيمارىهاى همراه، کوآگولوپاتي، ضعف سيستم ايمني، پرزانتاسيون با شوک، خونريزى مجدد، شروع خونريزى در بيمارستان، خونريزى احشائي، استيگماى خونريزى اخير در آندوسکوپي، [مانند 'رگ قابل مشاهده' در بستر يک اولسر].