هالوسینوژن‌ها

ايزونيازيد

ايزونيازيد مصرف بيش از حد دارو به‌صورت حاد، سنتز У-آمينوبوتيريک اسيد را کاهش مى‌دهد و موجب تحريک CNS مى‌گردد. سمپتوم‌ها در فاصله ۳۰ دقيقه از مصرف آغاز شده و شامل تهوع، استفراغ، سرگيجه، لکنت زبان، کوما، تشنج، و اسيدوز متابوليک مى‌باشند.

شارکول فعال شده روش ارجح آلودگى‌زدائى از GI است. پيريدوکسين (ويتامين B6) بايد آهسته و به‌صورت وريدى به اندازه معادل وزنى دوز ايزونيازيد خورده شده داده شود.اگر دوز معلوم نيست، ۵ گرم پيريدوکسين را به‌صورت وريدى در مدت ۳۰ دقيقه به‌صورت يک محلول ۱۰-۵% تزريق نمائيد.

سولفيد هيدروژن

سولفيد هيدروژن در صنايع نفت و معدن، دباغى چرم، محکم کردن لاستيک با گوگرد، توليد مواد سنتتيک، تصفيه فلزات، توليد آب سنگين براى رآکتورهاى اتمي، و ساخت چسب و نمد به‌کار مى‌رود. اين ماده شيميائى بدبو (تخم‌مرغ گنديده) و آزاردهنده است و موجب رينيت، کنژنکتيويت، و فارنژيت مى‌شود. سردرد، سرگيجه، تهوع، گيجي، تشنج، و کوما به‌دنبال آن مى‌آيد. دپرسيون تنفسى موجب هيپوکسي، سيناوز، و اسيدوز متابوليک مى‌گردد.

درمان شامل حافظ راه‌هاى هوائي، ۱۰۰O2درصد، و استفاده از آميل و سديم نيتريت (همانند مسموميت با سيانيد) در صورت عدم پاسخ بيمار به اکسيژن مى‌باشد. O2 هيپرباريک در موارد مقاوم به درمان مورد استفاده قرار مى‌گيرد.

هيدروکربن‌ها

هيدروکربن‌ها اشکال مختلف شامل هيدروکربن‌هاى آروماتيک (گزيلن، تولوئن)، هيدروکربن‌هاى هالوژنه (تتراکلريد کربن، ترى‌کلراتان)، و هيدروکربن‌هاى تقطير نفت (گازوئيل، تينرلاکور، seal oil معدني، نفت چراغ، مايع روشن‌کننده) مى‌باشند. همه اينها در دوز پائين موجب تحريک CNS و در دوز بالا موجب دپرسيون مى‌شوند. ساير تظاهرات شامل تهوع، استفراغ، اسهال، شکم‌درد، اسيدوز توبولر کليوي، ساپرسيون مغز استخوان، ديسترس تنفسي، رابدوميلوليز، سايکوز، و آتروفى مغزي، و سوختگى‌هاى مخاطى است.

لاواژ فورى معده در هيدروکربن‌هاى آروماتيک مورد نياز است ولى لاواژ معده، ايپکاک، و شارکول فعال شده در هيدروکربن‌هاى تقطير نفت کنترانديکه هستند. مراقبت‌هاى حمايتى شامل اکسيژن، حمايت تنفسي، مانيتورينگ فونکسيون کبد، کليه، و ميوکارد، و تصحيح اختلالات متابوليک است.

هالوسينوژن‌ها

هالوسينوژن‌ها مسکالين، ليسرژيک اسيد (LSD)، و پسيلوسيبين موجب اختلالات خلفي، فکر، و ادراک مى‌شوند که ۶-۴ ساعت طول مى‌کشد. پسيلوسيبين ممکن است موجب تب، هيپوتانسيون، و تشنج شود. سمپتوم‌ها شامل ميدرياز، احتقان ملتحمه، راست شدن مو، هيپرتانسيون، تاکيکاردي، تاکى‌پنه، بى‌اشتهائي، تومور، و هيپررفلکسى مى‌باشد.

درمان به‌صورت غير اختصاصي، شامل يک محيط آرام، بنزوديازپين‌ها براى واکنش‌هاى پانيک حاد، و هالوپريدول براى واکنش‌هاى سايکوتيک مى‌باشند.