درمان

تحت فشار قرار گرفتن طناب نخاعى تومورهاى اوليه طناب نخاعى به‌ندرت ايجاد مى‌شود و متاستازهاى اپيدورال در اثر گرفتارى جسم مهر به‌وسيله تومور به‌خصوص تومورهاى اوليه پروستات، ريه، پستان، لنفوم، و ميلوم به‌طور شايع موجب تحت فشار قرار گرفتن نخاع مى‌گردد. بيماران به‌علت درد گردن مراجعه مى‌کنند که در صورت خم کردن بدتر مى‌شود و داراى تندرنس لوکال است. ممکن است کنترل روده و مثانه از دست برود. در معاينه فيزيکى بيماران دچار از دست رفتن حس در زير خط افقى بر روى تنه مى‌گردند که سطح حسى نام دارد و معمولاً نماينده يک يا دو مهره در زير محل تحت فشار مى‌باشد. ضعف و اسپاستيسيتهٔ پاها و رفلکس‌هاى هيپراکتيو در حالى‌که انگشتان در تست بابنسکى به طرف بالا مى‌روند اغلب مورد توجه قرار مى‌گيرند. عکس‌هاى راديولوژى ستون مهره‌ها ممکن است اروزيون روى پيدکول‌ها (علامت جغد چشمک‌زن)، ضايعات جسم مهره‌اى ليتيک يا اسکلروتيک، و کلاپس مهره‌اى را نشان دهد. کلاپس به تنهائى يک شاخص قابل اعنماد تومور نمى‌باشد و يک تظاهر شايع از يک بيمارى شايع‌تر، استئوپروز، مى‌باشد. به‌وسيله MRI تمام طول طناب نخاعى قابل مشاهده شده و اندازه‌گيرى تومور معلوم مى‌گردد.

درمان

پرتودرمانى به‌علاوه دگزامتازون، ۴ ميلى‌گرم وريدى يا خوراکى هر ۴ ساعت، در متوقف ساختن و معکوس کردن سمپتوم‌ها در تقريباً ۷۵% بيمارانى که هنوز قادر به حرکت مى‌باشند موفق مى‌باشد. تنها ۱۰% بيمارانى که به‌وسيله تومور پاراپلژيک شده‌اند توانائى حرکت را باز خواهند يافت.