دورهٔ تمرینات

رژيم غذائى اين دوره مهم‌تر از دوره‌هاى ديگر است. زيرا اين رژيم ساختار مناسب سلولى براى دوران مسابقات را فراهم مى‌سازد. بايد توجه داشت که وقتى فرد تمرينات خود را آغاز مى‌کند، نبايد رژيم غذائى را به‌طور ناگهانى تغيير دهيم. تطابق رژيم غذائى جديد که متناسب با افزايش فعاليت عضلانى ورزشکار است، بايد به‌صورت کاملاً تدريجى صورت پذيرد. در دوران تمرينات، رژيم غذائى اصولاً بايد ويژگى‌هاى رژيم غذائى مناسب براى افراد عادى يعنى تعادل، تنوع و ميانه‌روى را داشته باشد و در واقع تفاوت رژيم غذائى افراد ورزشکار با اشخاص عادى در اين مرحله بيشتر کمّى است تا کيفي، به عبارت ديگر تنها نياز ورزشکار به مواد غذائى برحسب فعاليت فرد افزايش مى‌يابد. کاهش وزنى که در ابتداى دورهٔ تمرينات ايجاد مى‌شود، موقتى و مربوط به از بين رفتن ذخاير چربى بدن است و خيلى زود بدن به شرايط فعاليتى جديد سازگار مى‌شود و تعادل وزنى برقار مى‌گردد. به عبارت ديگر رژيم غذائى ورزشکار زمانى کافى است که وزن او بعد از شروع تمرينات، صرف‌نظر از نوع فعاليت ورزشي، ثابت و در حد مطلوب باقى بماند.

همان‌گونه که قبلاً ذکر شده، در اين دوره نيز رعايت نسبت مواد مغذى انرژى‌زا به‌شرح ذيل حائز اهميت است؛ کربوهيدرات ۵۵% چربى و ۳۰% پروتئين ۱۵% دريافت ميزان کافى نيز اهميت بسيارى دارد. مصرف آب بايد در حدى باشد که روزانه حدود ۵/۱ ليتر ادرار توليد شود.

ميزان مصرف مواد غذائى توسط ورزشکار برحسب نياز کمّى و کيفى فرد تنظيم مى‌شود. با توجه به اهميت تعادل در وزن مى‌توان اين مطلب را توجيه کرد. ميانگين نياز روزانهٔ يک ورزشکار مرد ۳۵۰۰-۳۰۰۰ کيلوکالرى است. البته نياز افراد برحسب وضعيت جسمانى متغير مى‌باشد و برخى از افراد براى حفظ تعادل بايد تا ۵۰۰۰ کيلوکالرى يا بيشتر انرژى دريافت کنند. حال آنکه عده‌اى با مصرف ۲۵۰۰ کيلوکالرى يا کمتر به حالت تعادل مى‌رسند. ورزشکار بايد به متخصص تغذيه، پزشک و مربى خود کمک نمايد تا نياز او به کالرى را محاسبه نمايند.