درمان

عقرب‌ها آراکنيدهاى خرچنگى شکلى هستند که مى‌توانند زهر را از نيش انتهاى دم خود تزريق کنند. آنها تنها وقتى به انسان‌ها نيش مى‌زنند که مورد مزاحمت آنها قرار گرفته باشند. نيش عقرب دردناک است ولى نسبتاً بى‌خطر است و بايد از مسموميت‌هاى بالقوه کشنده‌اى که به‌وسيله تقريباً ۳۰ گونه از تقريباً ۱۰۰۰ گونه شناخته شده عقرب که سالانه موجب بيش از ۵۰۰۰ مرگ در سراسر جهان مى‌شوند، توليد مى‌شود، افتراق يابد. در آمريکا تنها عقرب Bark (سانتروروئيدس اسکولپتوراتوس يا C. اگزيلى‌کودا) بالقوه کشنده است. C. اسکولپتوراتوس به رنگ زرد - قهوه‌اى است و تقريباً ۷ سانتى‌متر طول دارد. محل گزيدگى معمولاً همراه با تورم کمى است ولى درد، پاراستزي، و هيپراستزى به‌وسيله زد روى ناحيه مبتلا تشديد مى‌شود. در عرض چند ساعت ديسفوکسيون اعصاب کرانيال و افزايش تحريک‌پذيرى عضله اسکلتى ايجاد مى‌شود. بيماران با بى‌قراري، تارى ديد، حرکات غيرطبيعى چشم‌ها، آب‌ريزش شديد از دهان، اشک‌ريزش، رينوزه، لکنت‌زبان، تعريق، تهوع، استفراغ، و اشکال در کنترل ترشحات بدن مراجعه مى‌کنند. عوارض شامل تاکياردي، آريتمي، هيپرتانسيون، هيپرترمي، رابدوميوليز، و اسيدوز مى‌باشد. تظاهرات بيمارى پس از تقريباً ۵ ساعت به حداکثر مى‌‌رسند و در مدت يک يا دو روز تخفيف مى‌يابند.

درمان

نيش گونه‌هاى غير کشنده نياز به کيسه يخ، داروهاى مسکن، يا آنتى‌هيستامين‌ها دارد. پانسمان فشارى و کيسه‌هاى سرد موجب کاهش جذب زهر مى‌شوند. براى قربانيان سمومى که موجب ديسفونکسيون اعصاب کرانيال يا نوروموسکولار شده‌اند، مراقبت‌هاى حمايتى تهاجمى و استفاده از پادزهر به‌طور عاقلانه مى‌تواند مورتاليته را کاهش دهد. انفوزيون مداوم ميدازولام به‌صورت وريدى موجب کاهش آژيتاسيون و حرکات غير ارادى عضله مى‌شود. البته در حضور ديسفونکسيون نورموسکولار از مصرف مواد مخدر و آرام‌بخش‌ها بايد خوددارى نمود، مگر اينکه ايجاد انتوباسيون آندوتراکئال برنامه‌ريزى شده ‌باشد. احتمال هيپرتانسيون، ادم ريه، و برادى‌آريتمى بايد پيش‌بينى شده باشد. يک Caprine تحقيقاتى پادزهر اسکولپتوراتوس (که تنها در آريزونا در دسترس قرار دارد) داراى خطر آنافيلاکسى يا بيمارى سرم است. فايده پادزهر عقرب در کارآزمائى‌هاى کنترل شده تأييد نشده است.