کلسیم

مواد معدنى

در سال‌هاى اخير توجهات بسيارى نسبت به کفايت عناصر خاص در رژيم ورزشکاران معطوف شده است. آهن و کلسيم بيشتر مورد بررسى قرار گرفته‌اند، اگرچه به روي، سديم، پتاسيم و منيزيم هم توجهاتى شده است. همانند ويتامين‌ها، دريافت عناصر نيز مرتبط با رژيم و مصرف مازاد غذاهاى آماده و ميان وعده بوده است.

کلسيم

جداى از دوران باردارى و شيردهي، نياز به کلسيم در دوران کودکى و نوجوانى در بالاترين حد قرار دارد. نتايج بعضى از مطالعات انجام شده نشان داده است که ميانگين دريافت کلسيم کمتر از ميزان توصيه شده مى‌باشد، گروه‌هاى ورزشى که بيشتر به‌ آنها اشاره مى‌شود شامل ژيمناست‌ها و رشته‌هاى رقص بوده است.

به‌هر صورت، ترکيب دريافت ناکافى کلسيم و آمنوره غالباً در دختران ورزشکار ديده شده که يک بحث مهم از نظر ارتباط مثبت آن با پوکى استخوان (استئوپروز) مى‌باشد. مکمل‌سازى با کلسيم در مقادير ۱۵۰۰-۱۰۰۰ ميلى‌گرم در روز براى ورزشکاران آمنوريک توصيه شده است؛ با اين وجود، تأثير کلسيم اضافى بر فقدان سطوح مناسب هورمون هنوز نامعلوم است. به غير از اين مباحث، هرگونه کوشش بايستى در زمينهٔ آموزش ورزشکاران جوان در مورد اهميت کفايت کلسيم رژيمى به‌کار گرفته شود.

آهن

پژوهشگران بسيارى آنمى فقر آهن را در ورزشکاران نوجوان گزارش کرده‌اند. نظير ديگر مواد مغذي، رژيم و استفاده از غذاهاى آماده و ميان وعده‌اى به‌عنوان عامل اصلى محسوب مى‌شوند. در حالى‌که سبب‌شناسى آنمى در ورزشکاران مورد بحث قرار مى‌گيرد، بررسى‌هاى رژيمى در ورزشکاران و غير ورزشکاران نکتهٔ دريافت کم يا حاشيه‌اى آهن را تأييد مى‌کنند.