صفات مثبت و منفی در شترمرغ

صفات مثبت و منفى در شترمرغ

	صفت			مثبت			منفى
	۱. رفتار
				- سرزندگى و هوشيارى - نظافت بدن، برچيدن غذا - رفتار اجتماعى - کنجکاوي، نوک زدن			- خواب‌آلودگي، سستي، افسردگى - لکه‌هاى برهنه در پشت
	۲. ظاهر
	سر			- چشم‌ها روشن و سرزنده - بينى و منقار عارى از پوشش - رنگ قرمز ناشى از فعاليت‌هاى جنسى - نوک صاف - ناحيه گوش‌ها بدون جراحت			- چشم‌ها داراى ترشحات، کدر و بسته - افتادگى پلک سوم چشم - رنگ‌پريدگى نرها در دوران جفتگيرى - شيار در بالاى نوک
	غشاء مخاطى			- صورتى کمرنگ، صاف، مرطوب، براق			- داراى ترشحات، متورم، قرمز
	گردن			- متحرک و راست - متقارن			- اسکوليوز (Scoliosis)، و کيفوز(Kyphosis) - هماتوم
	بدن			- حالت افقى با لايه نازک چربى روى استخوان جناغ سينه - عمق کافى دنبالچه و عدم افتادگى شکم - ناحيه کلوآک بدون وجود چسبندگى و کثافات			- انحناى ستون فقرات
	پر			- يکدست - پرها نرم و براق و شفاف			- کله‌هاى بى‌پر و برهنه - شکسته و افتاده
	بال‌ها			- متقارن			- شکستگى و در رفتگى - عدم تناسب
	پاها			- متقارن - مفاصل پشتى انگشتان در تماس با زمين نيستند - زاويه‌ها و موقعيت‌ها بدون انحراف - ناخن‌ها متناسب - ساختمان ماهيچه‌اى قوى - رنگى بودن پولک‌هاى ناحيه ساق (نرها)			- پيچ‌خوردگي، زانوى خميده - پيچش جانبى استخوان ساق پا - انگشتان کج و خميده - مشکلات مربوط به مفصل خرگوشى - لنگش - آتروفى عضلانى
	راه رفتن			- مستقيم، يکنواخت، متقارن			- انحراف پاها به اطراف

اختلاف معنى‌‌دارى بين زيرگونه‌ها و نژادهاى مختلف شترمرغ وجود دارد که ممکن است باعث تغيير اين نسبت‌ها براى شترمرغ‌هاى گردن‌آبي، گردن‌قرمز و واريته‌هاى بومى گردن‌سياه گردد. دليل اين ادعا اختلاف شديد از نظر شکل و اندازه بدن در گونه‌هاى مختلف است. اين بدان معنى است که تمام زيرگونه‌ها در صفات توليدى يکسان نبوده و در همه زمينه‌هاى توليدى نمى‌توانند موفق ظاهر شوند. پرندگان کوچک با پاى کوتاه ممکن است غذاى کمترى احتياج داشته و در عين حال مقدار گوشت و چرم مناسبى توليد کنند. سويه کلينزى (Kleinsee)، هرگز نبايد با هدف توليد گوشت اصلاح شود. شترمرغ‌هاى بزرگ بيشتر در ميان نژاد گردن قرمز وجود دارند. اگرچه شترمرغ‌هاى گردن‌آبى مثل تحت‌گونه موليبدوفانس از تناسب اندام مشابهى برخوردار هستند. آنها داراى روحيه تهاجمى بوده اما گفته مى‌شود توليد بيشتر و جوجه‌هائى با قدرت حياتى بالاتر در مقايسه با شترمرغ‌هاى سياه آفريقائى دارند و به علت جثه بزرگ آنها مديريت دقيق‌تر، تغذيه بيشتر و پرهزينه‌ترى را نسبت به ساير گونه‌ها طلب مى‌کنند. براى توليد گوشت بايد که بدانيم يک شترمرغ بالغ چقدر گوشت توليد مى‌نمايد. اما مهم‌تر از آن مدت زمانى است که اين ميزان گوشت استحاصل مى‌گردد.

يک مثال از رشد شترمرغ سياه آفريقائى در ادشورن در شکل A نشان داده شده است. ماکزيمم اضافه وزن روزانه نرها بعد از ۱۶۳ روزگى و در ماه‌ها بعد از ۱۷۵ روزگى به‌دست مى‌آيد. حداکثر اضافه وزن روزانه ۳۲۰ گرم بوده که بعد از حدود ۴۳۰ روز، وزن به ۹۰ کيلوگرم مى‌رسد. پرندگان بوتسوانا، زيمباره ميزان رشد بهترى دارند. (شکل B) حداکثر اضافه وزن آنها تقريباً ۵۶۰ گرم در روز بوده و وزن نهائى آنها بيشتر است. حداکثر اضافه وزن روزانه بعد از ۹۲ روزگى در نرها و بعد از ۱۱۴ روزگى در ماده‌ها به‌دست مى‌آيد. وزن بدن در ۲۵۰ روزگى به ۹۰ کيلوگرم مى‌رسد. عادت به بيابان منجر به ايجاد يک بدن کوچک و ذخيره‌کننده انرژى مى‌شود. سويه کلينزى براى توليد گوشت مطمئناً مناسب نيست. مثال‌هاى مطروحه نشان مى‌دهد که اختلاف معنى‌دارى در پتانسيل رشد شترمرغ نواخى مختلف وجود دارد. اضافه وزن روزانه زياد و در نتيجه کوتاه شدن زمان رسيدن به سن کشتار با مصرف غذا در فضاى محدود و در نتيجه کاهش احتياجات نگهدارى پرنده به‌دست مى‌آيد. کيفيت چرم تنها به اندازه بستگى ندارد بلکه به آرايش و شکل فوليکول‌هاى پر بستگى دارد. از آنجا که تعداد اين سلول‌ها ثابت است لذا پرندگان کوچکتر، چرم مرغوب‌ترى توليد مى‌کنند.

رکوردهاى ابعاد بدن پرندگان اصلاح نژادى نشان مى‌دهد که در يک زمان به‌خصوص کدام نوع پرنده براى توليد محصولات مختلف مناسب‌تر است. صفات مورد ارزيابى امتياز گرفته و همه اين امتيازها جمع مى‌شوند تا امتياز نهائى به‌دست آيد. وقتى که تمام شرايط براى ورود به دفتر ثبت انساب فراهم گرديد مدارک معتبر در ارتباط با پرنده صادر مى‌شود. کليه اطلاعات مربوط به يک پرورش‌دهنده در يک فايل توسط انجمن نگهدارى مى‌شود.