کشتار و خونگیری

در حال حاضر تنها را قانونى کشتار شترمرغ در آلمان خواباندن آنها است. البته اين روش مناسب توليد گوشت نمى‌باشد. به‌منظور يافتن راه قانونى ديگرى براى بى‌حس نمودن پرنده نياز به مطالعات بيشترى است، بنابراين انجمن توليدکنندگان شترمرغ آلمان و انستيتو تحقيقات گوشت، نخستين مرحله کشتار شترمرغ را با ۱۹ پرنده آغاز کرده‌اند.

مقيدسازى پرنده

جهت تسهيل امر مقيدسازى يک کيسهٔ پارچه‌اى روى سر آنها کشيده مى‌شود. پرنده آرام شده و بدين طريق از جايگاه انتظار به اتاق کشتار هدايت مى‌شود. کيسهٔ پارچه‌اى حتى در حين بى‌حسى نيز روى سر پرنده مى‌ماند.

بى‌حس نمودن پرنده

در ابتدا از يک تپانچه کشتار استفاده مى‌شد که نتايج آن زياد راضى‌کننده نبود، زيرا منجر به پرتاب لگد بسيار محکمى از سوى پرنده مى‌شد. اين لگد مى‌تواند در خلال کشتار و خونگيرى به قصاب آسيب وارد کند. از طرفى سبب جراحت پوست و در نتيجه کاهش مرغوبيت آن گشته و منجر به خونريزى در عضلات پا مى‌گردد. البته استفاده از تپانچه مى‌تواند در مواقع ضرورى در مزرعه صورت گيرد.

به‌دنبال آن يک دستگاه شوک برقى مورد استفاده قرار گرفت. پرندگان با برق ۲۳۵ ولت حدود ۶ ثانيه شوک داده مى‌شود. ولتاژ بالا سبب کاهش احتمال لگد ناگهانى مى‌گردد. جهت کمک به جريان برق مى‌توان سر و کيسهٔ پارچه‌اى را با محلول نمکى مرطوب نمود.

کشتار و خونگيرى

ذبح به دو صورت انجام مى‌شود:

۱. بريدن شريان کاروتيد

۲. بريدن شريان اصلى قلب.

در روش دوم خونگيرى سريع‌تر و کامل‌تر خواهد بود. به‌منظور تأمين امنيت قصاب مى‌توان پاى پرنده را بسته يا از پا آويزان نمود. البته بستن پاى حيوان در آلمان ممنوع مى‌باشد ولى اين کار در اسرائيل صورت مى‌گيرد. باز بودن پاى پرنده موجب بلند شدن فورى او بعد از شوک مى‌گردد.

خلاصه

تعداد کم پرندگان کشتار شده اجازه قضاوت نهائى در مورد مناسب بودن شوک برقى را نمى‌دهد. اگرچه در اين مرحله از بررسي، فعلاً اين روش مورد تأييد مى‌باشد.