سه شنبه, ۲۹ اسفند, ۱۴۰۲ / 19 March, 2024
مجله ویستا
جولاه
يک روز مردى روستائى که از بيکارى و ندارى به تنگ آمده بود، با زن و بچههايش خداحافظى کرد و سر به بيابان گذاشت. نزديک ظهر به دهى رسيد. وقتى از ميان ده مىگذشت زنى را ديد که در کنار خانهاى نشسته و مشغول پشمريسى است. |
زن تا مرد روستائى را ديد پرسيد: 'منزل خير برادر از کجا مىآئى و به کجا مىروي؟' |
مرد روستائى که خيلى ناراحت بود از روى بغض و خشم گفت: 'از جهنم مىآيم و به جهنم مىروم' . |
زن ناگهان گفت: 'حال که از جهنم مىآئى ترا به خدا از برادرم احمد خبر نداري؟' |
مرد با خود فکر کرد و فهميد که وسيله درآمد خوبى پيدا کرده است. پس اخم کرد و گفت: 'اين گِل غليظ را احمد بهسر من گرفته و تمام بدبختىهاى من زير سر همين برادر توست. چون بهخاطر دويست تومن بدهى که در اين دنيا داشته الان در جهنم او را آويزان کردهاند و مىخواهند با ساطور از وسط دونيمهاش بکنند؛ او هم مرا فرستاده تا برايش فکرى بکنم.' |
زن دو دستى بر سر خود کوبيد و نالان بهطرف خانه دويد و زود دويست تومن که پسانداز سالها زحمتشان بود آورد و به مرد روستائى داد تا زودتر به برادرش در جهنم برساند. |
مرد روستائى خوشحال به راه افتاد و نزديک عصر به دهى رسيد و به خانهٔ جولاهى وارد شد. اما از آن طرف بشنو. وقتى شوهر زن به خانه آمد و حکايت دويست تومن را شنيد، فهميد که بر سر زنش کلاه گشادى گذاشتهاند و او را گول زدهآند. پس بر اسبش سوار شد و پرسان پرسان بهدنبال مرد رفت. |
مرد روستائى که از پنجره خانه جولاه بيابان را نگاه مىکرد ناگهان سوارى را ديد که گرد و خاککنان نزديک مىشود. قضيه را فهميد و فوراً به جولاه گفت: 'راستى خبر دارى که دختر پادشاه مريض شده و حکيمان گفتهاند که فقط جگر يک جولاه براى او خوب است؟ الان يک سوار تاختزنان به اين سو مىآيد.' |
جولاه از ترس از پشت دستگاه بلند شد و به طويله رفت و در گوشهاى خود را پنهان کرد. مرد به پشت دستگاه جولاهى نشست. سوار از مردم روستا سراغ روستائى را گرفت و به خانهٔ جولاه وارد شد و مردى را در پشت دستگاه ديد و پرسيد: 'کسى تازگى به اين خانه وارد شده است.' |
مرد روستائى گفت: 'بله مردى است که الان در طويله پنهان شده' |
شوهر زن سادهلوح به طويله رفت و به جستجو مشغول شد و با فندکى که همراه داشت به تمام سوراخسنبههاى طويله سرکشيد و ناگهان در گوشهاى جولاه را ديد و گفت: 'آها' |
جولاه فرياد کشيد: 'آها و زهرمار! آها درد پدرم! آنطور داد مىزنى آها که انگار جولاه پيدا کردهاي! تازه مگر فقط من جولاه هستم. صدتا جولاه اين دورو برها است. تو فقط مىخواهى جگر مرا ببري؟' |
مرد از حرفهاى جولاه به فکر فرو رفت و گفت: 'خالو بيا بيرون. ببينم قضيه از چه قرار است؟' |
اما از مرد فريبکار بشنو که تا ديد سوار به طويله رفته بلند شد و دستگاه جولاهى را برداشت و سوار بر اسب شد و فرار کرد. |
جولاه و شوهر زن سادهلوح از طويله بيرون آمدند و ديدند که روستائى اسب و دستگاه جولاهى را برداشته و رفته است. |
مرد به جولاه روى کرد و گفت: |
'همهٔ اين بدبختىها در اثر نادانى زن من بود' |
و قصه را براى جولاه بيان کرد و پاى پياده به ده خود برگشت. |
- جولاه (قصه جولاه) |
- افسانهها و متلهاى کردى - ص ۳۰ |
- گردآورنده: علىاشرف درويشيان |
- نشر روز، چاپ دوم |
به نقل از فرهنگ افسانههاى مردم ايران، جلد سوم، علىاشرف درويشيان - رضا خندان (مهابادي) |
همچنین مشاهده کنید