اپیدمیولوژی

اپيدميولوژى

اپيدميولوژى ريکتزيا آکارى (R. Akari) که عوامل اتيولوژيک آبله ريکتزيائى است موش‌ها و مايت‌هاى آنها را آلوده مى‌کند و از طريق گزش مايت به انسان منتقل مى‌شود. اين بيمارى قبلاً در شمال شرق ايالات متحده ناشايع نبود اما امروزه به‌ندرت تشخيص داده مى‌شود.

تظاهرات بالينى

ضايعه در محل گزش مايت از پاپول به وزيکول و سپس به اسکار سياه و بدون درد با هاله اريتماتو تبديل مى‌شود. لنفادنوپاتى منطقه‌اى شايع است. پس از ده روز دوره کمون، بى‌حالي، لرز، تب، سردرد، و ميالژى آغاز مى‌شود. ۶-۲ روز بعد ماکولى پديد مى‌آيد که به ترتيب به پاپول، وزيکول، و دلمه تبديل و بدون اسکار برطرف مى‌شود. بدون درمان، بيمارى ۱۰-۶ روز ادامه و خودبه‌خود بهبود مى‌يابد.

تشخيص و درمان

به جدول (تشخيص آزمايشگاهى و درمان بعضى از بيمارى‌هاى ريکتزيائي) مراجعه کنيد.