اپيدميولوژى اکثر موارد HGE در ايالات متحده در قسمت بالائى غرب ميانه و شمال شرقي، از ماه مه تا ژوئيه، و با توزيعى شبيه توزيع بيمارى لايم اتفاق مىافتد. کنههاى ايکسودس بهويژه ايکسودس اسکاپولاريس (دامينى Ixodes Scapularis (Dammini) و به مقدار کمتر ايکسودس پاسيفيکوس (I. Pacificus) و ايکسودس ريسينوس (I. Ricinus) - ناقلهاى احتمالى هستند. پستانداران مخزن بهخوبى شناخته نشدهاند. HGE عمدتاً مردان و افراد مسن را گرفتار مىسازد.
تظاهرات بالينى
تظاهرات بالينى دوره کمون ۸-۴ روز است. تظاهر بيمارى شبيه آنفلوآنزا و با تب، بىحالي، و سردرد مىباشد. علائم گوارشى (تهوع، استفراغ، و اسهال)، سرفه، و گيجى شيوع کمترى دارند. بهندرت راش ايجاد مىشود. ترومبوستوپني، لکوپني، آنمي، و افزايش آمينوترانسفرازهاى سرم شايع است. بهطور شايع مىتوان مورولا را از RMNها در خون محيطى بهدست آورد. ميزان مرگ و مير زير ۱ درصد است اما تقريباً ۷ درصد بيماران نياز به ICU پيدا مىکنند. در اين بيمارى هم مثل HME ممکن است عفونتهاى فرصتطلب و نارسائى تنفسى اتفاق بيفتند. در همه موارد HGE بايد احتمال عفونت همزمان با بورليا بورگدورفرى (بيمارى لايم) يا بابزيا ميکروتى (Babesia Microti) (بابزيور) را در نظر داشت زيرا ايکسودس اسکاپولاريس (داميني) ناقل مشترک هر سه ارگانيسم است.
تشخيص
تشخيص در بيمارانى که تب و علائم شبه آنفلوآنزا دارند و با محيطهاى آلوده به کنههاى ناقل اين بيمارى در تماس بودهاند، بهويژه اگر ترومبوسيتوپنى هم وجود داشته باشد، بايستى به HGE مشکوک شد PCR ممکن است بهصورت حاد کمککننده باشد. تشخيص سرولوژيک از طريق سنجش ايمونوفلورسانس غير مستقيم بهطور گذشتهنگر بيمارى را تأييد مىکند، تيتر ۱ بر ۸۰ يا بالاتر از آنتىبادى دوره نقاهت عليه عليه گروه ارليشيا فاگوسيتوفيلا مثبت تلقى مىشود.
درمان
داکسىسيکلين (۱۰۰mg خوراکى هر ۱۲ ساعت) در درمان مؤثر است. در زنان حامله مبتلا به HGE، ريفامپين با بهبود بالينى همراه بوده است. در اکثر موارد درمان طى ۴۸-۲۴ ساعت تب قطع مىشود.