اپيدميولوژى تب Q نوعى بيمارى مشترک بين انسان و حيوان است که در اثر کوکسيلا بورنتى (Coxiella Burnetti) ايجاد مىشود. اين ارگانيسم انتشار جهانى دارد. منابع اصلى عفونت در انسان گاو، گوسفند، و بز مىباشد. کوکسيلا بورنتى در بدن پستاندار آلوده ماده، در رحم و غدد پستانى متمرکز مىشود و در جفت به غلظتهاى بالائى مىرسد و در هنگام وضع حمل بهصورت آئروسل پخش مىشود. متعاقب استنشاق آئروسل ارگانيسم، مصرف شير آلوده، يا انتقال خون آلوده عفونت منتقل مىگردد. دامپزشکان و کارگان کشتارگاه در معرض خطر بالاترى قرار دارند. موارد نادرى از انتقال انسان به انسان متعاقب زايمان يک خانم آلوده يا اتوپسى جسد آلوده گزارش شده است.
تشخيص
تشخيص سرولوژى (ELISA, CF، ايمونوفلورسانس غير مستقيم) ابزار تشخيصى انتخاب است. ايمونوفلورسانس غير مستقيم حساس و اختصاصى است و براى تشخيص تب Q حاد و مزمن بهکار مىرود. براى تکثير DNA کوکسيلا بورنتى از نمونههاى بافتى مىتوان از PCR کمک گرفت. امکان کشت ارگانيسم وجود دارد ولى بالقوه خطرناک است.
درمان
تب Q حاد با داکسىسيکلين (۱۰۰mg هر ۱۲ ساعت تا ۴ روز) يا يک کينولون درمان مىشود. تب Q مزمن حداقل با دو داروى موثر درمان مىشود، مثل داکسىسيکلين (۱۰۰mg هر ۱۲ ساعت) به همراه ريفامپين (روزانه ۳۰۰mg) حداقل ۳ سال درمان توصيه مىشود.نوعى رژيم جايگزين ۱۸ ماهه - داکسىسيکلين به همراه هيدروکسى کلروکين (روزانه ۶۰۰ ميلىگرم) - تحت بررسى است.