تشخیص

اپيدميولوژى

اپيدميولوژى پسى‌تاکوز (عفونت با کلاميديا پسى‌تاسي) به طريقه تنفسى از گونه‌هاى فراوانى از پرندگان مثل پرنده‌هاى پسى‌تاسين (طوطى‌ها، طوطى‌هاى دم‌دراز Parakeet)، کبوتر، اردک، بوقلمون، مرغ و پرنده‌هاى ديگر انتقال مى‌يابد. گاهى اوقات، تماس با لانه قديمى پرندگان آلوده (نه تماس مستقيم با خود پرنده) منجر به بروز عفونت شده است. پرندگان آلوده ممکن است فاقد علامت باشند. دوره کمون ۱۴-۷ روز يا بيشتر است.

تظاهرات بالينى

تظاهرات بالينى سردرد شديد، تب افزايش‌يابنده طى ۴-۳ روز، و سرفه خشکى که تا پنج روز پس از شروع تب ايجاد مى‌شود شايع‌ترين تظاهرات بيمارى هستند. علائم (Symptoms) ريوى معمولاً بارزتر از نشانه‌ها (Signs) هستند. ميالژي، لتارژي، آژيتاسيون، افت وضعيت ذهنى (که در موارد شديد به استوپور يا کوما ختم مى‌شود) و علائم گوارشى مثل درد شکم، استفراغ و اسهال از علائم ديگر بيمارى به‌شمار مى‌روند. اسپلنومگالى در ۷۰-۱۰ درصد از بيماران به چشم مى‌خورد. در بيماران مبتلا به پنومونى و اسپلنومگالى قوياً بايد به فکر پسيتاکوز بود.

تشخيص

تشخيص CXR معمولاً ارتشاح‌هاى تکه‌اى و منتشر را نشان مى‌دهد اما انواع يافته‌هاى غير طبيعى ممکن است ديده شود. شمارش ESR, WBC و LFT معمولاً طبيعى هستند. تشخيص فقط مى‌تواند از طريق جداسازى ارگانيسم (که در آزمايشگاه مشکل است) يا از طريق نشان دادن افزايش چهار برابر در آنتى‌بادى فيکاسيون کمپلمان صورت مى‌گيرد. درمان زودهنگام با آنتى‌بيوتيک پاسخ آنتى‌بادى دوره نقاهت را هفته‌ها يا ماه‌ها به تأخير مى‌اندازد.

کلاميديا پسى‌تاسي، کلاميديا پنومونيه و کلاميديا تراکوماتيس يک آنتى‌ژن گروهى اختصاصى براى جنس مشترک دارند؛ واکنش متقابل ناشى از اين آنتى‌ژن اساس تست CF را تشکيل مى‌دهد. اگر شکى در تفسير وجود داشته باشد، تست ميکروايمونوفلورسانس که براساس اختلاف پروتئين‌هاى غشاء بيرونى صورت مى‌گيرد به‌ افتراق ارگانيسم‌ها کمک مى‌کند.

درمان

تتراسيکلين (۵۰۰ ميلى‌گرم هر ۶ ساعت) معمولاً طى ۴۸-۲۴ ساعت منجر به قطع تب و بهبود علائم مى‌شود. براى پيشگيرى از عود بيمارى درمان را بايد حداقل ۱۴-۷ روز پس از قطع تب ادامه داد. در صورت آلرژى به تتراسيکلين يا عدم تحمل آن مى‌توان از اريترومايسين استفاده کرد.