تشخیص

اپيدميولوژى

اپيدميولوژى اين بيمارى که قبلاً بلاستومايکوز آمريکاى جنوبى نام داشت در اثر استنشاق اسپورهاى پاراکوکسيديوئيدس برازيلينسيس (Paracoccidioides Brasiliensis) (نوعى قارچ دو شکلي) ايجاد مى‌شود. ابتلاء به اين عفونت فقط در آمريکاى جنوبي، آمريکاى مرکزى يا مکزيک صورت مى‌گيرد.

تظاهرات بالينى

نشانه‌هاى بالينى عبارتند از: زخم‌هاى اندوره دهان، اوروفارنکس، حنجره و بيني؛ غدد لنفاوى بزرگ و داراى ترشح؛ ضايعات پوستى (به‌ويژه در ناحيه تناسلي)؛ سرفه خلط‌دار، تنگى‌نفس و کاهش وزن؛ و در بعضى از موارد، تب، CXR در اکثر موارد ارتشاح‌هاى لکه‌اى دو طرفه را نشان مى‌دهد.

تشخيص

کشت خلط، چرک، يا ضايعات مخاطى اغلب تشخيصى است. سرولوژى ممکن است در ابتدا اين تشخيص را مطرح کند.

درمان

موارد خفيف را ممکن است بتوان با يک سال تجويز خوراکى کتوکونازوال يا ايتراکونازول (روزانه ۴۰۰-۲۰۰۰ ميلى‌گرم) درمان نمود. موارد پيشرفته‌تر بيمارى ابتدا با آمفوتريسين B وريدى و سپس يک داروى خوراکى درمان مى‌شوند.