گياهى علفى يکساله، ايستا و به ارتفاع ۱۰ تا ۴۰ سانتىمتر که توسط بذر تکثير مىيابد. ساقهٔ آن به رنگ سبز کمرنگ، منفرد، باريک، ساده و يا داراى انشعاباتى کمى است. برگها به رنگ سبز مات و کمى ضخيم، برگهاى پائينى واژ تخممرغي، تخممرغى - کشيده، کامل يا سينوسى با دندانههاى ارّهاى و برگهاى ساقهاى بيضى طويل تا سرنيزهاي، داراى نوکِ تيز که در قسمت پائين پيکانى و گوشکدار است.
- اندامهاى زايشى:
گلها کوچک، به رنگ صورتى متمايل به سفيد، مستقر بر روى دمگلهاى بلند، نازک و خميده که بهصورت مجتمع و به شکل خوشههائى در انتهاء قرار مىگيرند. ميوهٔ اين گياه خورجين، چرمي، داسى شکل و چهارگوش است. بذرهاى آن به رنگ کرم، مستطيلى شکل، داراى دو شيار عميق طولى و سطحى ناهموار، به طول ۲/۲ تا ۳ و عرض ۲/۱ ميلىمتر مىباشند. سطح بذر داراى چين و چروکهاى نامنظم بوده و نقاط شفاف فراوانى روى آن مشاهده مىشود.
موسم گلدهى اين گياه فروردين و ارديبهشت ماه است.
محل رشد و پراکنش
اين علف هرز داراى انتشار وسيعى بوده و در غالب نقاط ايران ديده مىشود. زمينهاى باير، حاشيهٔ جادهها، مراتع، و کنارهٔ جوىهاى آب از مهمترين مکانهائى است که مىتوان آن را پيدا کرد.