گياهى چندساله، ايستا، به اتفاق ۳۰ تا۲۰۰ سانتىمتر که توسط بذر تکثير مىيابد. ساقهٔ آن بهطور پراکنده منشعب، کرکدار يا بدون کرک، چهارگوش يا با گوشههاى بيشتر مىباشد. برگها بدون دمبرگ با شکلهاى متنوع که در هر دو سطح و يا فقط در سطح زيرين آن کرک مشاهده مىشود. برگهاى پائين ساقه متقابل يا فراهم (۳ تائى و يا بهندرت تا ۴ عدد)، بيضىشکل، کشيده و به طول ۳۰ ميلىمتر هستند. برگهاى بالائى ساقه نيز معمولاً متقابل، باريک، به عرض ۲۵ ميلىمتر، سرنيزهاى و در قاعدهٔ قلبى شکل است. طول اين برگها ممکن است به ۱۲ سانتىمتر برسد.
- اندامهاى زايشى :
گلآذين بهصورت کلاپرک سنبله مانند و شامل تعداد زيادى گل است که در انتهاء ساقهٔ اصلى و يا انشعابات آن قرار گرفته است. گلها به رنگ قرمز ارغواني، کاسهٔ گل کم و بيش کرکدار و بعضى مواقع فقط در طول رگهها کرک وجود دارد. اين اندام ۶ تا ۱۰ ميلىمتر طول داشته و داراى ۱۲ رگهٔ برجسته و مشخص است.
ميوهٔ اين گياه کپسول، تخممرغى - کشيده، دوخانهاي، به طول ۳ تا ۴ و عرض ۲ ميلىمتر و شامل بذرهائى به رنگ زرد متمايل به قهوهاى و به طول يک ميلىمتر است.
موسم گلدهى اين گياه نيز خرداد تا شهريور ماه است.
محل رشد و پراکنش
اين علف هرز خاصّ مناطق مرطوب بوده و عمدتاً در علفزارهاى مرطوب، حاشيهٔ جويبارها، برکهها و بعضى مواقع در زمينهاى زراعى و در مناطق با آب فراوان يافت مىشود. در مزارع برنج رشد خوبى داشته و علف هرز مهمى به حساب مىآيد.
دامها ميلى به مصرف اين گياه ندارند اما قسمتهاى علفى و جوان و بهخصوص ريشههاى آن داراى تانن بوده و مصرف داروئى دارد. گلهاى اين گياه نيز شهد فراوانى توليد مىکنند که مورد علاقهٔ زنبورهاى عسل است. اين گياه بهدليل داشتن گلهاى زيبا بهعنوان گياه زينتى نيز مورد توجه است.