پنجشنبه, ۹ فروردین, ۱۴۰۳ / 28 March, 2024
مجله ویستا

محل رشد و پراکنش


نام علمى: Papaver dubium L,Syn. P.modestum jordan, P.laevigatum M.B,P. nothum steven, p. turbinatum D.C
نام انگليسى: Field poppy, Long- headed poppy
   گياهچه
لپه‌ها سبز رنگ، بسيار کوچک و به طول ۲ تا ۳ ميلى‌متر هستند. برگ‌هاى روزت پوشيده از کرک‌هاى خشن و سيخک مانند است. اولين برگ‌هاى حقيقى گاهى مثلثى شکل که بعداً به‌صورت سه قسمت با دندانه‌هاى سينوسى تا لوبدار شکل مى‌گيرد.
   گياه کامل
- اندام‌هاى رويشى :
گياهى يک‌ساله، ايستا، به ارتفاع ۳۰ تا ۶۰ سانتى‌متر که توسط بذر تکثير مى‌يابد. ساقهٔ آن منشعب و در بخش‌هاى پائين کرک‌دار است و تراکم کرک‌ها در بخش‌هاى بالائى کمتر است. برگ‌هاى اين گياه دمبرگ‌دار، در بخش‌هائى از طول ساقه بدون دمبرگ، ساده يا دوشانه‌اي، با قطعات سرنيزه‌اى شکل تا باريک و پوشيده از کرک‌هاى نرم و خوابيده هستند.
- اندام‌هاى زايشى :
گل‌ها به رنگ قرمز روشن، گاهى توأم با لکّه‌هاى سياه‌رنگ بوده و نسبتاً بزرگ هستند. گلبرگ‌هاى اين گياه مدوّر، کاسهٔ گل پوشيده از کرک‌هاى تار مانند، بساک‌هاى پرچم بنفش رنگ و دمگل‌ها به‌طور متراکم پوشيده از کرک هستند.
ميوهٔ اين گونه کپسول، چماقى شکل، طول آن چندين برابر عرض و بدون پرز مى‌باشد. بذرها کليوى شکل، به طول تقريبى ۷/۰ تا ۸/۰ ميلى‌متر به رنگ ارغوانى متمايل به سياه و داراى سطحى مشبک شبيه کندوى زنبور است. هر گياه قادر است حدود ۱۸،۰۰۰ بذر توليد کند.
موسم گلدهى اين گياه ارديبهشت تا خردادماه است.
   محل رشد و پراکنش
اين علف هرز بيشتر در زمين‌هاى خشک و باير مشاهده مى‌شود و خاک‌هاى لومى و حاصلخيز را ترجيح داده و معمولاً در زمين‌هائى با بافت سنگين و آهکى رشد مى‌کنند. اين گونه در مراتع و مزارع غلاّت به‌عنوان علف هرز مى‌رويد.


همچنین مشاهده کنید