جدول توصیه‌هائی در مورد آزمون استرس

آزمون استرس تشخيص CAD را افزايش مى‌دهد (شکل - نقش تست ورزش در اداره کردن RVG, CAD (Management) = ونتريکولوگرافى با راديونوکلئيد؛ EF = کسر جهشى بطن چپ -). ورزش بر روى نوار متحرک (Treadmill) يا دوچرخه انجام مى‌شود تا ضربان قلب به ميزان هدف برسد يا بيمار علامت‌دار شود [درد سينه، احساس سبکى سر (Light-Headedness)، هيپوتانسيون، تنگى‌نفس بارز، تاکى‌کاردى بطني] يا تغييرات تشخيصى قطعهٔ ST پديدار گردد. اطلاعات مفيد عبارتند از مدتى که بيمار توانسته است وزش کند، حداکثر تعداد ضربان قلب و فشار خون؛ عمق، مورفولوژي، و پايدارى پائين رفتن قطعهٔ ST و اينکه آيا درد، هيپوتانسيون يا آريتمى بطنى ايجاد شده است و در چه سطحى از ورزش اين موارد اتفاق افتاده است. تصويربردارى با تاليوم ۲۰۱ (يا M-technetium 99Sestamibi) باعث افزايش حساسيت (Sensitivity) و اختصاصى بودن (Specificity) مى‌شود و به‌ويژه در مواردى‌که اختلالات ECG پايه مانع تفسير آزمون مى‌شود (مثل LBBB مفيد است. توجه: آزمون ورزش را نبايد در بيماران مبتلا به MI حاد، آنژين ناپايدار، يا تنگى شديد آئورت انجام داد. اگر بيمار قادر به ورش نيست، آزمون دى‌پيريدامول (يا آدنوزين) وريدى را مى‌توان همراه با تصويربردارى تاليوم يا Sestamibi انجام داد يا يک مطالعهٔ اکوکارديوگرافيک دوبوتامين را مى‌توان اجراء کرد (جدول - توصيه‌هائى در مورد آزمون استرس ).

جدول توصيه‌هائى در مورد آزمون استرس

	زيرگروه				مطالعه توصيه شده
	بيمارانى که قادر به ورزش هستند				آزمون ورزش استاندارد [نوار متحرک، دوچرخه يا ارگومترى بازو (Arm Ergometry)]
				اگر خط پايه ST-T در ECG ايزوالکتريک باشد
				اگر خط پايه ST-T تفسير آزمون را مختل کند [مثلاً LBBB، هيپروتروفى بطن چپ همراه با کشش (Strain)، ديگوکسين]				آزمون ورزش استاندارد به‌همراه سينتى‌گرافى خونرسانى (Perfusion Scintigraphy) (تاليم ۲۰۱ يا Tc99m-Sestamiba)
					يا
					اکوکارديوگرافى
	بيمارانى که قادر به ورزش نيستند (صرفظنظر از اختلالات خط پايه ST-T)				آزمون استرس داروئى (Pharmacologic Stress Test) (دوبوتامين، ديپريدامول يا آدنوزين وريدى به‌همراه سينتى‌گرافى خونرسانى (تاليم ۲۰۱ يا TC99m-Sestamiba)
								يا
								اکوکارديوگرافى
				انتخاب جايزگين (در صورت طبيعى بودن خط پايه ST-T)				پايش سيار Ambulatory ECG Monitor) ECG)

برخى بيماران در طى حملات ايسکميک توأم با ورزش احساس درد سينه نمى‌کنند ( 'ايسکمى خاموش' ) ولى به‌وسيلهٔ اختلالات گذراى موج ST-T در طى آزمون استرس يا پايش Holter شناسائى مى‌شوند.