اصلىترين مشکل در حفاظت از مدارس و تجهيزات آن، ضعف فرهنگى و عدم حساسيت و مراقبت کافى در نگهدارى از آنها مىباشد. معدودى از کاربران مدارس (مديران، آموزگاران، دانشآموزان، سرايداران و ...) به خوبى روش استفاده از ساختمان و حفظ و مراقبت از آن را نمىدانند در نتيجه آسيبهائى از اين ناحيه به مدارس وارد مىشود.
بهرهبردارى غلط از ساختمان
استفاده نادرست از بنا و يا سوء مديريت در استفاده مطلوب از اينگونه اماکن و قابليتهاى آن، موجب آسيبرساندن به ساختمان مىشود. اين مشکل در ساختمانهاى استيجارى که با هدف غيرآموزشى طراحى و اجراء شدهاند، بيشتر خودنمائى مىکند.
تغييرات ساختمان بدون توجه به ملاحظات فنى
اقدامات غيرمتخصصانه و ناآگاهانه براى حذف يا الحاق قسمتهائى از بنا بدون توجه به ملاحظات فني، از ديگر عوامل کاهش عمر بنا بهشمار مىروند.
استفاده مغاير با طرح اوليه
هر مدرسه با هدف مشخص و ظرفيت معين طراحى و ساخته مىشود. تغيير در اهداف و يا ظرفيت مدرسه مىتواند زمينهساز کاهش عمر مفيد ساختمان باشد. اگر مدرسه ابتدائى با ظرفيت محدود تبديل به دبيرستان با چند برابر ظرفيت اوليه شود و اگر براى آماده نمودن دبيرستان جديد، با تيغهکشىهاى ناموزون، فضاى نامطلوبى از نظر آموزشى بهوجود آيد، در چنين شرايطي، آسيبپذيرى ساختمان بيشتر مىشود.
استفاده بالاتر از ظرفيت اسمى ساختمان
بهرهبردارى بيشتر از ظرفيت اسمى ساختمان موجب استهلاک بيش از حد معمول و کاهش عمر مفيد ساختمان مىشود. همچنين چندنوبته بودن مدارس و عدمهماهنگى کافى بين مسئولين نوبتهاى مختلف و نيز واگذارى امور تعمير و نگهدارى به يکديگر، باعث فروپاشى زودرس ساختمان مىگردد.
کيفيت نامناسب ساخت و ساز مدرسه
عدم رعايت ضوابط و معيارهاى فنى و شرايط اقليمى و ملحوظ نکردن اصول و مبانى تعمير و بهسازى مناسب در روند طراحى معماري، سازه و تأسيسات، از عوامل کاهش عمر مفيد ساختمان بهشمار مىروند. همچنين عدم نظارت دقيق در اجراء و استفاده از مصالح نامرغوب، غيراستاندارد و مغاير با شرايط آب و هوائى منطقه، باعث استهلاک بيش از حد معمول و فروپاشى زودرس ساختمان مىشوند.