پیچک‌بند - دارجینک - هفت‌بند پیچکی

نام علمى: Polygonum convolvulus L

نام انگليسى: Dull-seed cornbind, Black bindweed

گياهچه‌

طول لپه‌ها ۴ تا ۶ برابر عرض آنها است و سطح آنها پوشيده از تعداد زيادى دانه‌هاى برجسته است. انتهاء اين برگ‌ها مدوّر و اولين برگ‌هاى حقيقى عريض‌تر از لپه‌ها است. رنگ آنها سبز متمايل به آبي، تيرکمانى شکل و شامل لوب‌هاى قاعده‌اى هستند که به سمت پائين قرار دارند. به عبارتى ديگر برگ‌ها سه‌گوش و قاعدهٔ آنها قلبى شکل است. اين برگ‌ها داراى دمبرگ هستند و پهنک آنها دندانه‌هاى کوتاه و ضخيم دارند و سطح زيرين و همچنين ساقهٔ آنها بيشتر قرمز رنگ است.

گياه کامل

- اندام‌هاى رويشى :

گياهى است يک‌ساله، پيچان و بالارونده، به ارتفاع ۲۰ تا ۱۰۰ سانتى‌متر که توسط بذر تکثير مى‌يابد. ساقه‌هاى آن منشعب، بدون کرک، و به‌جاى آن فلس‌هائى سبوس‌مانند دارند. برگ‌ها داراى دمبرگى طويل، بالائى‌ها به طول ۲ تا ۶ سانتى‌متر و تيرکمانى شکل، پائين‌ها عريض‌تر از برگ‌هاى بالائى و گاهى قلبى شکل هستند. در قاعدهٔ هر دمبرگ دو زائدهٔ برگ‌مانند وجود دارد که ساقه را دربر گرفته و غشائى شکل هستند. طول هر يک از اين گوشواره‌ها ۳ تا ۵ ميلى‌متر است.

- اندام‌هاى زايشى :

گل‌ها بعضى مواقع نامشخص و سبزرنگ است و به‌صورت دسته‌جاتى در پايهٔ دمبرگ‌ها و يا در انتهاء ساقه‌ها ديده مى‌شوند. کاسبرگ‌هاى اين گل‌ها داراى ۵ لوب بوده و طول آنها ۵/۳ تا ۴ ميلى‌متر است.

ميوهٔ اين گياه فندقه و بذر آن سياه‌رنگ، تخم‌مرغى شکل و نوک‌دار، به قطر ۵/۱ تا ۵/۲ و طول ۳ تا ۴ ميلى‌متر است که در برش عرضى سه‌گوش ديده مى‌شود. سطح بذر پوشيده از دانه‌هاى کوچک، زگيل مانند و زبر است.

موسم گلدهى اين گياه ارديبهشت تا خردادماه است.

محل رشد و پراکنش

اين علف هرز خاک‌هاى شني، نسبتاً رسى و مرطوب را ترجيح مى‌دهد و در اکثر محصولات زراعي، باغ‌ها، صيفى‌جات و حتى زمين‌هاى غير زراعى ديده مى‌شود.