علل گلومرولونفریت سریعاً پیشرونده

مشخصه آن شروع تدريجى هماچوري، پروتئينورى و نارسائى کليه است که در عرض چند هفته تا چند ماه پيشرفته مى‌نمايد. معمولاً در نمونه‌بردارى کليه GN هلالى (Crescntic GN) يافت مى‌شود. علل آن در جدول (- علل گلومرولونفريت سريعاً پيشرونده -) فهرست شده است. پيش‌آگهى حفظ عملکرد کليه ضعيف است. ۵۰ درصد بيماران در عرض ۶ ماه از تشخيص به دياليز نياز پيدا مى‌کنند. ترکيبى از گلوکوکورتيکوئيدها به‌صورت پالس‌تراپي، سيکلوفسفاميد و تعويض شديد پلاسما مى‌تواند مفيد باشد، هر چند داده‌هاى کمى از کارآزمائى‌هاى بالينى آينده‌نگر در دسترس است.

علل گلومرولونفريت سريعاً پيشرونده

	I. بيمارى‌هاى عفونى
	الف. گلومرولونفريت بعد استرپتوکوکى۱
	ب. اندوکارديت عفونى
	ج. سپسيس احشائى مخفى
	د. عفونت هپاتيت B (يا واسکوليت و يا کرايوگلوبولينمى)
	ه. عفونت HIV (؟)
	II. بيمارى‌هاى چندعضوى
	الف. لوپوس اريتماتوى سيستميک
	ب. پورپوراى هنوخ‌شوئن‌لاين
	ج. واسکوليت نکروزان سيستميک (از قبيل گرانولوماتوز وگنر)
	د. سندرم گودپاسچر
	ه. کرايوگلوبولينمى مختلط اسانسيل (IgG/IgM)
	و. بدخيمى
	ز. پلى‌کندريت راجعه
	ح. آرتريت روماتوئيد (با واسکوليت)
	III. داروها
	الف. پنى‌سيلامين
	ب. هيدرالازين
	ج. آلوپورينول (با واسکوليت)
	د. ريفامپين
	IV. بيمارى‌ گلومرولى اوليه يا ايديوپاتيک
	الف. گلومرولونفريت هلالى ايديوپاتيک
	۱. تيپ I- با رسوب خطى Ig (به‌واسطه آنتى‌بادى ضدٌ GBM)
	۲. تيپ II- با رسوب گرانولر Ig (به‌واسطه کمپلکس ايمني)
	۳. تيپ III- با رسوب کم Ig يا بدون رسوب ( 'پاسى ايميون' )۱     (Pauci-Immune)
	۴. ناشى از آنتى‌بادى ضدٌ نوتروفيل سيتوپلاسميک؟
	ب. اضافه شدن بر ساير بيمارى‌هاى گلومرولى اوليه
	۱. مزانژيوکاپيلرى (گلومرولونفريت مامبرانو پروليفراتيو)     (خصوصاً تيپ II)
	۲. گلومرولونفريت مامبرانوى بيمارى برگر (نفروپاتى IgA)

۱.شايع ‌ ترين علت