کوله‌سیستیت مزمن

اتيولوژى

اتيولوژى التهاب مزمن کيسه صفرا که تقريباً هميشه با سنگ صفراوى همراه است. از کوله‌سيستيت حاد / تحت حاد مکرر يا تحرکى مکانيکى طول کشديه ديواره کيسه صفرا به‌وجود مى‌آيد.

علائم و نشانه‌ها

علائم و نشانه‌ها اغلب غير اختصاصى و شامل ديس‌پپسي، عدم تحمل به غذاى چرب و درد شکمى است.

آزمايشگاه

آزمايشگاه آزمايش‌ها معمولاً طبيعى هستند.

تشخيص افتراقي

تشخيص افتراقى PUD، ازوفاژيت، سندرم روده تحريک‌پذير.

درمان

اگر بيمار علامت‌دار باشد جراحى توصيه مى‌گردد.

تصويربردارى

سونوگرافى روش ترجيحى است و معمولاً سنگ‌هائى را درون کيسه صفراى منقبض شده نشان مى‌دهد. (جدول - انواع روش‌هاى راديولوژيک و تصويربردارى در بيمارى‌هاى دستگاه صفراوى -).

انواع روش‌هاى راديولوژيک و تصويربردارى در بيمارى‌هاى دستگاه صفراوى

	عکس ساده شکم			به‌ندرت در تشخيص سنگ‌هاى صفراوى سودمند است. مى‌تواند علل ديگر درد شکمى را رد کند (انسداد روده‌اي، زخم پرفوره)
	سونوگرافى			حساسيت و ويژگى بالا در تشخيص سنگ‌هاى صفراوى اتساع مجارى انسداد مجرا را مطرح مى‌کنند. گاز داخل جدارى و مايع دور کيسه صفرا التهاب يا عفونت کيسه صفرا را مطرح مى‌کنند. نمى‌تواند با قاطعيت کولدوکوليتياز را رد کند.
	سنتى‌گرافى (HIDA)			حساسيت و ميزان اختصاصى بودن بالا در تشخيص کوله‌سيستيت حاد
	کوله‌سيتوگرام خوراکى			به‌ندرت براى تشخيص بيمارى سنگ صفراوى به‌کار مى‌رود مى‌تواند در انتخاب بيماران براى درمان غير جراحى کمک کند.
	CT اسکن			اگر شک به کانسر بالا باشد مفيداست.
	کلانژيوپانکراتوگرافى رتروگراد			حد تحتانى انسداد مجراى مشترک صفراوى (CBD) را معين مى‌کند.
	اندوسکوپيک (ERCP)			امکان مداخلات درمانى وجود دارد.
	کلانژيوگرافى ترانس هپاتيک پرکوتانئوس (PTC)			حد فوقانى انسداد CBD را مشخص مى‌کند.
	MR کلانژيوگرافى			براى نشان دادن مجراى پانکراتيک و صفراوى سودمند است.