انواع متفاوتى از ابزار فشار پائين براى کاهش فرار سم مورد ارزيابى قرار گرفته‌اند. اين ابزار شامل نازل‌هاى دو حفره‌اى (Doutled chambered nozzles)، اسپينرها (Spinners)، بوم‌هاى با نازل سوزنى آئروديناميک، پالس (Pulse) يا جريان‌هاى جت ويبراتورى با سرعت کم و بعضى از نازل‌هاى متداول که ساخته شده‌اند تا در فشارهاى پائين کار کنند.
جريان‌هاى ضربان‌دار جت‌مانند (Pulse jet streams)
جريان‌هاى جت مانند يا ويبراتورى با سرعت کم مى‌توانند قطرات يکنواختى از خود خارج سازند، اما هنوز در مرحلهٔ تکميلى خود هستند. مطالعات آزمايشگاهى نشان داده‌اند که در صورت تغييرات متناوب جريان مايع باعث مى‌شود که قطرات خارج شده به‌صورت جريانى مرکب از ذراتى با سرعت کم شکسته شده و از نظر اندازه يکنواخت گردند.
جت ضربان‌دار توسط يک مبدل (Transducer)، ضربانى در مايع پشت صفحهٔ سوراخ‌دار ايجاد مى‌کند. ضربان مايع باعث مى‌شود زمانى‌که قطرات با قطر ۲۵۰ ميکرومتر زمانى که قطر روزنهٔ خروجى ۲۰ ميلى‌متر است، از نازل خارج مى‌شود. اين روزنه‌هاى بسيار ريز تنها براى مايعات عارى از ذرات جامد کارآمد هستند. مشکلاتى که توسعه و تکميل اين لوازم را به تأخير انداخته‌اند، عبارتند از توليد انبوه صفحات سوراخ‌دار، فراهم آوردن زمينهٔ جت، فيلتر کردن سم به اندازهٔ کافى و جلوگيرى از پيوستگى قطرات پس از شکل‌گيرى.
نازل‌هاى تغييرشکل‌يافته
نازل‌هاى معمولى و نوک‌هاى آنها را مى‌توان تا حدى تغيير شکل داد تا در فشارهاى پائين‌تر کار کنند. اگر حجم ثابتى از مايع در فشار پائين نگهداشته شود، نازل‌هاى گفته شده مؤثر هستند. اکثر نازل‌هاى رايج به‌گونه‌اى ساخته شده‌اند که در فشارهاى ۸/۱ تا ۶/۳ کيلوگرم بر سانتى‌متر مربع به خوبى کار کنند. بسيارى از اوقات اگر اين نازل‌ها با فشارهاى ۳۵/۰ تا ۰۵/۱ کيلوگرم بر سانتى‌متر مربع کار کنند، الگوى سمپاشى به‌هم خواهد خورد. بنابراين با کاهش فشار دستگاه و افزايش ارتفاع بوم، ممکن است نتوان به نتايج دلخواه دست يافت. بعضى نازل‌ها به طريقى طراحى شده‌اند که الگوى سمپاشى آنها در فشارهاى پائين و بالا يکسان مى‌باشد. نمونهٔ آن نازل بادبزنى فشار پائين است که به‌وسيلهٔ کمپانى Spraying systems, inc ساخته شده و در فشارهاى ۱۰ تا ۳۰ Psi الگوهاى سمپاشى خوبى نشان مى‌دهد.
سمپاش‌هاى حفاظ‌دار
اين سمپاش‌ها قطرات سم را از اثر باد مصون نگه مى‌دارند. به اين ترتيب فرار کاهش يافته و حرکت سم بر روى هدف تقويت مى‌شود. اگرچه هدف اوليهٔ يک چنين ابزارى حفاظت از گياهان زراعى است ولى کاهش انتشار سم به مناطق مجاور که موردنظر نيستند نيز فراهم مى‌شود. از سمپاش‌هاى حفاظ‌دار براى به‌کارگيرى مستقيم سموم در بين رديف‌هاى کشت‌هاى رديفى استفاده مى‌شود.
هدايت دستى سم در محل موردنظر
سمپاشى دستى که علف‌کش‌ها را به‌طور انتخابى در محل موردنظر مى‌پاشد، به‌طور قابل توجهى فرار علف‌کش را کاهش مى‌دهد. از اين روش سمپاشى براى تيمارهاى لکه‌اى يا براى از بين بردن تعدادى علف هرز در يک منطقهٔ محدود که در بين گياهان زراعى رشد کرده‌اند، استفاده مى‌شود. مقدار محلول سم موردنياز در مقايسه با تيمارهاى سراسري، کمتر است. از موارد ديگر مى‌توان تزريق علف‌کش مستقيماً در محل تبرخور درخت و يا منطقهٔ يقهٔ ريشهٔ درختان يا بوته‌هاى خشبى ناخواسته را نام برد. با استفاده از اين متد از آلودگى محيطى نيز جلوگيرى مى‌شود. نازل‌هاى مناسب کنترل فرار علف‌کش، مواد افزاينده و تکنيک‌هائى که قبلاً مورد بحث قرار گرفت را نيز مى‌توان با اين لوازم دستى همراه کرد تا فرار علف‌کش به طرف گياهان زراعى را به حداقل رساند.
تزريق سم در زير خاک
تزريق زير سطح خاک محدود به يک تعداد تيمارهاى خاکى و مکان‌هاى آبى مى‌شود. زمانى‌که بتوان علف‌کش‌ها را در داخل خاک يا زير سطح آب رها ساخت در حالى‌که فعاليت علف‌کش پابرجا بماند، فرار عملاً متوقف مى‌شود.
نازل‌هاى دو حفره‌اى و نوک‌هاى نازل‌ها
اين نازل‌ها به‌هنگام عبور محلول از ميان آنها، فشار را کاهش مى‌دهند. در سمپاش‌هاى استاندارد براى انتقال محلول سم از سوراخ ريز نازل به داخل يک محفظهٔ مخلوط‌کنندهٔ بزرگ حدود ۹/۲ تا ۶/۳ کيلوگرم بر سانتى‌متر مربع فشار به‌کار مى‌رود. هوا به‌صورت چرخشى از خارج از طريق منفذى در نوک نازل يا بدنهٔ نازل داخل محفظه مکيده مى‌شود. هواى داخل محفظهٔ مخلوط‌کننده در محل اتصال با سوراخ بزرگ انتقال (که شکل آن بسته به الگوى موردنظر سمپاشى است) موجب کاهش فشار و افزايش سايز قطرات مى‌شوند. به اين طريق ميزان انتقال سم به‌صورت داخلى از طريق يک سوراخ ريز اوليه معين مى‌شود و در محل دومين سوراخ بزرگتر، الگوى سمپاشى تعيين مى‌شود. اين مغاير با انواع معمولى نازل‌ها است که هم ميزان سم و هم الگوى سمپاشى توسط يک نوک نازل تعيين مى‌گردد.
زمانى‌که اين نوع نازل براى اولين‌بار ساخته شد، يک عامل کف‌ساز به محلول اضافه مى‌شود تا حجم سم را اضافه کند و به اين طريق پوشش ناکافى به‌علت درشت بودن قطرات را چبران کرده باشد. اين نازل‌ها را نازل‌هاى تهويه‌دار با کف (Aspirating foam nozzles) ناميدند. نازل‌هاى دو حفره‌اى جديدتر همچون نازل‌هاى بارانى به‌گونه‌اى ساخته شده‌اند که بدون عوامل کف‌ساز مورد استفاده قرار مى‌گيرند.
يک نازل دو حفره‌اى بارانى که فرار را کنترل مى‌کند حاوى يک نازل بشقابى با الگوى پاشش مخروط توخالى است (نوع استانداردى که براى به‌کارگيرى حشره‌کش‌ها و قارچ‌کش‌ها بر روى شاخ و برگ گياهان استفاده مى‌شود) که به آن يک درپوش مخصوص با سوراخى بزرگتر اضافه شده است (شکل - نازل‌هاى دو انشعابه و نوک نازل‌ها). نازل بشقابي، مقدار محلول سم مورد انتقال به داخل لوله با درپوش اضافى را معين مى‌کنند. بزرگ بودن سوراخ خروجى انتقال سم باعث مى‌شود که هوا به داخل لوله کشيده شده و لذا فشار و سرعت مايع به‌هنگام عبور از ميان درپوش کاهش مى‌يابد. قطرات درشت سم در اطراف لبهٔ سوراخ شکل داده مى‌شود و الگوى سمپاشى به شکل يک مخروط توخالى درمى‌آيد.
نوع نازل Raindrop RA داراى دو لولهٔ مخلوط‌کننده مى‌باشد که در شکل مشخص است (شکل - نازل‌هاى دو انشعابه و نوک نازل‌ها). نازل‌هاى Raindrop را مى‌توان در سمپاش‌هاى هوائى و زمينى با تمامى فرمولاسيون‌هاى علف‌کش‌هاى قابل اسپرى به‌کار برد. براى استفاده از آنها نيازى به اضافه کردن مواد افزايشى به داخل مخزن نيست و تنها براى به‌کارگيرى سمپاش‌ها بايد نازل‌ها را تغيير داد. بوم‌هاى سمپاش‌هائى که براى علف‌هاى هرز چند ساله مورد استفاده قرار مى‌گيرند بايستى موقع استفاده از اين نازل‌ها کمى مايل نگه داشت. آنها به ميزان بسيار خوبى فرار علف‌کش را کاهش مى‌دهند و پوشش کافى براى تمامى علف‌کش‌هاى خاک و بسيارى از علف‌کش‌هاى شاخ و برگ که به‌صورت سيمپلاست حرکت مى‌کنند، فراهم مى‌کنند. نازل‌ها با زاويهٔ ۶۰ تا ۹۰ درجه نسبت به خاک قرار مى‌گيرند تا سم را به‌صورت يکنواخت پخش کنند.
