درمان

هرکس خال‌هائى دارد و تعداد آن در بسيارى از افراد ۴۰ عدد يا بيشتر است. خال‌ها ممکن است بزرگ يا کوچک، مسطح يا برآمده، منظم يا نامنظم، داراى رنگدانه يا صورتي، نرم، مودار، يا زگيلى باشند. بسيارى از خال‌ها در کودکى ظاهر مى‌شوند. هنگام نوجوانى و حاملگى اغلب خال‌هاى جديدى بروز مى‌کنند و خال‌هاى قديمى معمولاً تيره يا بزرگ مى‌شوند. عمر متوسط يک خال حدود ۴۰ سال است. کمر‌رنگ شدن آنها با گذشت زمان بسيار تدريجى است و چون اين روند خيلى آهسته است، شما تنها اين پديده را در مورد خال‌هاى درشت و تيره متوجه مى‌شويد.

به‌جزء در مورد خال‌هائى که استعداد بدخيمى دارند (خوشبختانه تعداد آنها بسيار اندک است)، نگرانى زيادى وجود ندارد. دو نوع خال وجود دارد که شما بايد به ‌دقت مراقب بروز نشانه‌هاى تغيير در آنها باشيد. خال‌هاى بزرگى که هنگام تولد وجود دارند در يک صدم نوزادان ديده مى‌شوند. وقتى قطر اين خال‌ها بيش از ۸ اينچ (حدود ۲۰ سانتى‌متر) باشد، شيوع بدخيمى در آنها به ميزان زيادى افزايش مى‌يابد، بنابراين اين خال‌ها بايد از نظر بروز هر تغييرى مورد معاينهٔ مکرر قرار گيرند.

نوع ديگرى که به خال مادرزادى با رشد غيرطبيعي(dysplasticnevus)، معروف است نيز ممکن است بدخيم شود. اين خال‌ها داراى مشخصات زير هستند:

- اين خال‌ها غير قرينه هستند يعنى يک نيمه آنها با نيمه ديگر مطابقت ندارد.

- حدود آنها نامنظم‌تر است و اغلب لبه‌هاى آنها کمى روشن‌تر از مرکز آنها است.

- رنگ آنها از برنزه تا قهو‌ه‌اى يا سياه متغير است و گاهى سفيد، قرمز يا آبى است. در يک خال ممکن است دو يا چند رنگ مشاهده شود.

- قطر آنها بيشتر از يک‌چهارم اينچ (حدود ۶/۰ سانتى‌متر و تقريباً به اندازهٔ قطر يک مدادپاک‌کن) است.

اين خال‌ها به‌ويژه اگر دچار دگرگونى‌هاى قابل توجه گردند بايد توسط پزشک معاينه شوند. خال‌هائى که دچار التهاب، خونريزي، خارش يا درد مى‌شوند نيز بايد مورد معاينه قرار گيرند.

درمان

کليهٔ خال‌هاى بدن خود را شناسائى کنيد. مى‌توانيد خود را به بهترين نحو با يک آينهٔ تمام قدم و يک آينه دستى براى ديدن پشت، کمر و کفل‌ها، معاينه کنيد. خال‌هائى که به‌ سرعت بزرگ مى‌شوند، برآمده مى‌شوند، تغيير شکل مى‌دهند و چند رنگ مى‌شوند، بايد توسط متخصص بيمارى‌هاى پوست بررسى شوند. اکثر خال‌ها خوش‌خيم هستند و نيازى به مراقبت پزشکى ندارند. ضايعات مشکوک توسط متخصص بيمارى‌هاى پوست نمونه‌بردارى يا برداشته مى‌شوند. در برخى موارد خال‌ها ممکن است به دلايل زيبائى ناخوشايند باشند. اين خال‌ها را مى‌توان بريد يا از طريق جراحى برداشت.

خال‌هائى که موهاى زننده‌اى دارند، مى‌توان برداشت يا متخصص بيمارى‌هاى پوست مى‌تواند ريشهٔ موهاى آنها را براى هميشه خارج کند.

نبايد در مورد تحريک شدن خال‌هاى صورت شما هنگام اصلاح نگران باشيد. شواهدى مبنى بر اينکه اين عمل باعث تحريک سرطان شود، وجود ندارد. اگر خال‌هاى زير ريش در اصلاح صورت اختلال ايجاد کنند، احتمالاً بايد آنها را تنها از نظر راحتي، برداشت. آرايش نيز مى‌تواند به‌خوبى براى پوشاندن خال‌ها مورد استفاده قرار گيرد. با وجود اين اگر بتوانيد خود را متقاعد کنيد که اين خال‌ها ويژگى خاصى به‌صورت شما مى‌دهند، قادر خواهيد بود از نگرانى‌هاى بى‌مورد زيادى خلاص شويد.