بیان چهره‌ای

شايد باور کنيد شايد هم نه، ولى روانشناسان بيش از يک ميليون علامت غيرکلامى را تشخيص داده‌اند. اگرچه اين بدان معنا است که علم زبان بدن بسيار پيچيده و پر از جزئيات است و چيزهاى زيادى براى يادگرفتن دارد ولى برخى جنبه‌هاى اساسى و بنيادى نيز در زبان بدن فرزند خود وجود دارد که بايد قادر باشيد بلافاصله آنها را، آن‌گونه که در تمرينات بالا توضيح داده شده، شناخته و به آن اشاره کنيد.

در اينجا بعضى از موارد کاملاً واضح و آشکار به‌منظور کاوش بيشتر و به‌عنوان شروع کار، معرفى مى‌شود:

تماس چشمى

آن هنگام که کودک شما مضطرب است يا وقتى که دربارهٔ چيزى احساس گناه مى‌کند، او قادر نخواهد بود به چشمان شما نگاه کند و در عوض به هر جاى ديگرى غير از شما نگاه مى‌کند، در حالى‌که اگر دربارهٔ مطلب خوشحال‌کننده‌اى صحبت کند، نگاه مستقيم او اصلاً از شما برداشته نخواهد شد.

تنفس

شيوهٔ تنفس، اطلاعات دقيقى دربارهٔ احساسات کودک شما ارائه مى‌دهد. به‌عنوان مثال اگر از نزديک دقت کنيد، متوجه خواهيد شد که وقتى عصبانى يا آشفته باشد (تنفس کوتاه و تندتند) و هنگامى‌که خوابيده باشد (تنفس بلند و جدا جدا) تفاوت‌هائى در ميزان تنفس او وجود دارد.

ميزان فاصله با ديگران

فاصلهٔ بين شما و کودکتان در طى مکالمات عادي، به‌طور معمول بين چهل و پنج تا شصت سانتى‌متر است، اگر از اين بيشتر باشد، ممکن است نشان‌دهندهٔ خلق بد او نسبت به شما باشد (به‌طور مثال، وقتى به اتاق ديگر مى‌گريزد) در حالى‌که فاصلهٔ کم‌تر از آن ممکن است علامت عصبانيت باشد (مانند وقتى که صورت خود را با تندخوئى به‌صورت شما فشار مى‌دهد).

حرکات دست و بازو

وقتى کودکى عصبى است ممکن است دستان خود را با فشار در يکديگر مشت کند. همچنين ممکن است دستان خود را به دو طرف سرش فشار دهد و وقتى احساس آرامش و خوشحالى داشته باشد، دست‌‌ها و بازوهاى او خيلى راحت و آزادانه در طرفين بدن او آويزان هستند. حرکات تند دست و بازو ممکن است اين حدس را به‌وجود آورد که از چيزى ترسيده است.

وضعيت بدنى

اگر فرزنده شما با وضعى خميده و شانه‌هاى افتاده، ايستاده باشد، آن هم در حالى‌که سر او پائين افتاده است، احتمال دارد که غمگين و يا شرمنده باشد. عکس اين حالت، وضعيتى است که او به‌طور کامل راست، با شانه‌ها و پشتى صاف و با سرى که به‌طور مستقيم روبه‌رو را نگاه مى‌کند، ايستاده باشد.

بيان چهره‌اى

اکثر تظاهرات چهره معانى روشنى دارند، به‌طور مثال يک چهرهٔ درهم مى‌تواند نشان‌دهندهٔ ترس، نگرانى و آشفتگى باشد؛ يک لبخند نشان‌دهندهٔ خوشحالى و سرور باشد و چشمان درخشنده مى‌تواند به شما بگويد که کودک شما احساس اعتماد به‌نفس دارد. همچنين، لرزش در لب پائين علامت گريهٔ قريب‌الوقوع خواهد بود و همچنين يک چهرهٔ درهم و پر تنش روش بيان اعتراض و يا درد است.

جنب و جوش

اگر فرزند شما آزادانه قادر به حرکت است، مى‌تواند از حرکات بدن خود براى بيان چيزى استفاده کند. به‌عنوان نمونه مى‌دانيد که وقتى پشت خود را در حين گفت‌وگو برمى‌گرداند و يا به سمت در مى‌دود و به آن لگد مى‌زند، مى‌خواهد چيزى به شما بگويد و اگر به آغوش شما بپرد مى‌گويد که به همراه شما احساس راحتى و آرامش مى‌کند.