|
بواسير و حماقت را هر کسى دارد!
|
|
بوجارِ لنجان است، از هر طرف باد بياد بادش مى‌دهد
|
|
|
نظير:
|
|
|
با بادِ شمالى شمالى است، با باد جنوبى جنوبى
|
|
|
- خاله‌شرف، گاهى اين طرف گاهى آن طرف
|
|
|
- با رمّال رمّال است، با شاعر شاعر، با هر دو هيچ‌کدام، با هيچ‌کدام هر دو
|
|
|
- نان را به نرخ روز مى‌خورد
|
|
|
- پيش طبيب منجم است، پيش منجم طبيب، پيش هر دو هيچ‌کدام، پيش هيچ‌کدام هر دو!
|
|
بوَد تا ابله اندر دهر مفلس درنمى‌مانَد
|
|
|
رک: تا ابله در جهان است مفلس درنمى‌ماند
|
|
بوَد حرمت هرکس از خويشتن٭
|
|
|
رک: حرمت هرکس در دست خودش است
|
|
|
|
٭ چه نيکو زده است اين مثل بَرْهَمَنْ
|
............................(سعدى)
|
|
بوَد قطرهٔ آب طوفان مور٭
|
|
|
نظير: در خانهٔ مور شبنمى طوفان است
|
|
|
|
٭ به کم‌مايه‌اى ناقص آيد به شور
|
....................... (ناصرخسرو)
|
|
بوَد مرده هرکس که نادان بوَد٭
|
|
|
نظير: تن مرده و جان نادان يکى است
|
|
|
رک: نادان را زنده مدان
|
|
|
|
٭ .....................
|
که بى‌دانشى مردن جان بوَد (سعدى)
|
|
بوَد مرگ خران را سگ عروسى (نظامى)
|
|
|
رک: مرگ خر عروسى سگ است
|
|
بوَد مهر زنان همچون دُم خر٭
|
|
|
رک: مبادا کس که از زن مهر جويد...
|
|
|
|
٭...................
|
نگردد آن ز پيمودن فزونتر (اسعد گرگانى)
|
|
بوده است خرى که دُم نبودش
|
روزى غم بى‌دُمى فزوش...
|
|
|
رک: خر بى‌دُم مى‌گشت دو گوشش را هم از دست داد
|
|
بوَد هم پيشه با هم پيشه دشمن
|
|
|
رک: همکار همکار را نمى‌تواند ببيند
|
|
بوريائى در گوشهٔ خانه بِهْ از زن نازاينده
|
|
|
نظير: زن زشت زاينده بِهْ که زن زيباى نازاينده
|
|
بوزينه به چشم مادرش غزال است!
|
|
|
نظير:
|
|
|
سوسک به بچّه‌اش مى‌گويد: قربان دست و پاى بلورينت!
|
|
|
- کلاغ هر چه گشت از بچهٔ خودش سفيدتر پيدا نکرد!
|
|
|
- هرکس را فرزند خويش خوش نمايد
|
|
|
- هرکسى بر شعر و بر فرزند خود مفتون بوَد
|
گرچه آن فرزند زشت و شعر ناموزون بود
|
|
|
- زنگى ار چه سيه‌فام بود
|
پيش مادر مهى تمام بوَد (ناصرخسرو)
|
|
|
- همه کس را عقل به کمال نمايد و فرزند به جمال (سعدى)
|
|
|
- فرزند گرچه کور است به چشم پدر شب‌چراغ و نور است
|
|
بوزينه را به درودگرى چه‌کار؟
|
|
|
رک: درودگرى کار بوزينه نيست
|
|
بوستان بى‌سرِ خر نمى‌شود!
|
|
|
رک: بُستان بى سرِ خر نمى‌شود
|
|
بوسه به پيغام نمى‌شود
|
|
|
نظير:
|
|
|
حج به سفارش قبول نمى‌شود
|
|
|
- ميسّر کى شود بوسه به پيغام
|
|
بوق روى حمّام است
|
|
|
رک: شتر ارزان است، خدا لعنت کند قلاده را!
|
|
بوق مى‌زنه، بوق مى‌زنه، بخيه به آبدوغ مى‌زنه؟ (عامیانه).
|
|
|
در کار خود جنجال و هياهوى فراوان دارد ولى کارش عبث و بيهوده است
|
|
بول و قولش يکى است!
|
|
بوم از تربيت هزاردستان نشود
|
|
|
رک: تربيت نااهل را چون گردکان بر گنبد است
|
|
بوى الرّحمن گرفته است
|
|
|
رک: آفتاب سرِ ديوار است
|
|
بوى پياز از دهن خوبروى
|
نغزتر آيد که گُل از دست زشت (سعدى)
|
|
|
رک: يک خلقت زيبا بِهْ از هزار خلعت ديبا
|
|
بوى پياز پيش بوى سير بوى عنبر و عبير است
|
|
بوی تو گرفته بود خوی تو گرفت
|
|
|
مثلی است در تاثیر همنشینی |
|
|
|
٭ از باد صبا دلم چو بوى تو گرفت
|
بگذاشت مرا و جست و جوى تو گرفت
|
|
|
|
اکنون ز منِ خسته نمى‌آرد ياد
|
.......................(معين‌الدوله جامى)
|
|
بوى حلوايش مى‌آيد
|
|
|
رک: آفتاب سرِ ديوار است
|
|
بوى گُل را از که جوئيم از گلاب ٭
|
|
|
نظير: به يادگار بمانى که بوى او دارى
|
|
|
|
٭چونکه گل رفت و گلستان شد خراب
|
.........................(مولوى)
|
|
بوى مشک پنهان نمى‌ماند
|
|
بوى وفا از گِل آدم مجوى
|
|
|
رک: سگ وفا دارد ندارد آدمى
|
