علائم بالینی

اتيولوژى

اتيولوژى يک سوم نازائى زوج‌ها مروط به نازائى مردان است. نازائى به حالتى گفته مى‌شود که پس از يک سال زندگى زناشوئى بدون جلوگيرى حاملگى رخ ندهد. همان‌طور که در بالا توضيح داده شد کمبود آندروژن قادر به ايجاد اختلال ثانويه اسپرماتوژنز است. اختلال ايزوله عملکرد لوله اسپرم‌ساز معمولاً ايديوپاتيک است. با اين‌حال علل شناخته‌شده‌اى از قبيل حذف‌هاى کوچک و جابه‌جائى کروموزوم Y، تغييرات دماى بيضه‌ها همچون واريکوسل، کريپتورکيديسم يا سندرم مژهاى غيرمتحرک نيز وجود دارد. انسداد انزالى مى‌تواند مادرزادى (سيستيک فيبروزيس، تماس داخل رحمى با DES يا ايديوپاتيک) يا اکتسابى (سل، جذام يا سوزاک) باشد و اين موارد موجب نازائى مى‌شوند. پرتوتابي، داروهاى شيمى‌درمانى و توکسين‌هاى محيطى با اختلال ايزوله اسپرماتوژنز همراه هستند. سوءمصرف آندروژن توسط ورزشکاران مى‌تواند باعث آتروفى بيضه و شمارش اسپرم پائين شود.

علائم بالينى

علائم بالينى ممکن است علائم هيپوگناديسم ديده شود. امکان دارد اندازه و قوام بيضه غير طبيعى باشد و واريکوسل لمس گردد. اگر لوله‌هاى سمينيفر قبل از بلوغ آسيب ببينند بيضه‌ها کوچک (معمولاً < mL ۱۲) و سفت هستند در حالى‌که آسيب پس از بلوغ موجب مى‌گردد بيضه‌ها نرم گردند (کپسولى که قبلاً بزرگ شده است به اندازه قبلى برنمى‌گردد). تست تشخيصى کليدى اين مشکل آناليز منى است. شمارش اسپرم کمتر از ۲۰ ميليون در ميلى‌ليتر با تحرک کمتر از ۴۰% با نازائى در ارتباط است. در صورتى‌که در معاينات مکرر شمارش اسپرم پائين باشد يا شواهد بالينى دال بر هيپوگناديسم وجود داشته باشد بايد سطح تستوسترون را اندازه‌گيرى کرد.

درمان

اگر آسيب به لوله‌هاى سمينيفر جزئى باشد گاهى بيماران مبتلا به هيپوگناديسم اوليه به آندروژن پاسخ مى‌دهند. در موارد هيپوگناديسم ثانويه براى رفع نازائى نياز به گنادوتروپين است. در تقريباً نيمى از بيماران مبتلا به واريکوسل که تحت ترميم جراحى قرار مى‌گيرند بارورى روى مى‌دهد. بارورى خارج رحمى (IVF) روشى است که در نقايص خفيف تا متوسط کيفيت اسپرم در نظرگرفته مى‌شود. تزريق اسپرم به درون سيتوپلاسم (ICSI) پيشرفت بزرگى در نقايص شديد کيفيت اسپرم‌ها است.