الکتروانسفالوگرافی

از طريق الکترودهائى که بر پوست سر نصب شده است فعاليت الکتريکى مغز ثبت مى‌گردد. اين روش عمدتاً در تشخيص و بررسى صرع به‌کار مى‌رود. همچنين در ارزيابى تغييرات وضعيت رواني، کوما، اختلالات خواب و مرگ مغزى سودمند است.

ريتم‌هاى طبيعى EEG

ريتم‌هاى طبيعى EEG در بزرگسالان در فرد بيدارى که در سکوت و با چشمان بسته دراز کشيده است بايد ريتم آلفا با فرکانس ۱۲-۸ هرتز در نواحى خلفى سر ثبت گردد. با باز شدن چشم اين امواج تقليل مى‌يابند. همچنين ممکن است امواج بتا (بيش از ۱۳ هرتز) وجود داشته باشد که با خواب‌آلودگى و داروهائى خاص برجسته‌تر مى‌شود. امواج تتا (۷-۴ هرتز) بيشتر در نواحى تمپورال و در حالت خواب‌آلودگى و خواب ملايم عرضه مى‌شود. فعاليت خواب طبيعى شامل امواج دلتا (کمتر از ۴ هرتز)، دوک‌هاى خواب و امواج ورتکس است.

ريتم‌هاى غير طبيعى EEG

ريتم‌هاى غير طبيعى EEG در بزرگسالان در EEG افراد مبتلا به صرع ممکن است فعاليت تشنجي، بين تشنجى يا طبيعى مشاهده شود. الکتروگرافى تشنج از فعاليت غير طبيعى مکرر و ريتميکى با شروع و ختم ناگهانى تشکيل شده است. فعاليت اپى‌لپتيفرم بين حملات تشنجى در ارتباط با سابقه مناسب قوياً صرع را مطرح مى‌کند و شامل تخليه امواج نيزه ونوک تيز غير طبيعى است. در تشنج ابسانس امواج نيزه و موج ۳ هرتزى جنراليزه ديده مى‌شود. فعاليت بين تشنجى موضعى بيشتر به نفع تشنج پارشيال کمپلکس است. EEG طبيعى تشخيص صرع را رد نمى‌کند. پايش مداوم بيمار بسترى يا وسيله پايش قابل حمل در بيمار غير بسترى احتمال ثبت حمله را در موارد مشکل بالا مى‌برد.

در بيمارانى که دچار تغييرات وضعيت روانى هستند، وجود امواج آهسته و ترى‌فازيک جنراليزه يا موضعى علت متابوليک را مطرح مى‌کند. راکتيويتى امواج ثبت شده با پيش‌اگهى بهترى همراه است. فقدان واکنش يا وجود الگوى آشفته - سرکوب شده را مى‌توان در کوماى شديد ديد. سکوت الکتريکى مغز در غياب مسموميت داروئى يا هيپوترمى نشان‌دهنده آن است که بهبودى سودمندى در شناخت بيمار حاصل نمى‌شود. امواج اپى‌لپتيفرم لتراليزه و پريوديک (PLEDs) را مى‌توان در آنسفاليت ناشى از هرپس سيمپلکس ديد. کمپلکس‌هاى پريوديک جنراليزه به‌همراه اختلال دمانسى به نفع بيمارى کروتزفلد - جاکوب (Creutzfeld-Jacob Disease) است. EEG در افتراق بين دمانس و دمانس کاذب قابل اعتماد نيست.