اختلالات عروق ریوی

نارسائى قلبى

تست ورزش در بيماران مبتلا به نارسائى قلب ميزانى از برون‌ده قلبى را نشان مى‌دهد که کاملاً به ضربان قلب بستگى دارد و بيماران مبتلا در سطح پائينى از فعاليت به حداکثر ضربان قلب خواهند رسيد. ورزش خصوصاً در مبتلايان به نارسائى شديد قلبي، سبب افزايش فشار گردش خون ريوى مى‌شود، اما اين تغيير با بروز تنگى نفس ارتباط مستقيمى ندارد. بيماران مبتلا به نارسائى قلبي، آستانهٔ بى‌هوازى و Vo2 حداکثر پائينى دارند. آستانهٔ بى‌هوازى کمتر از ۴۰ درصد Vo2 حداکثر پيش‌بينى شده است. آستانهٔ بى‌هوازى و Vo2 حداکثر ارتباط بسيار خوبى با شدت نارسائى قلبى دارند:

- نارسائى قلبى مختصر يا عدم وجود آن در کل با Vo2 حداکثرى بيش از ۲۰cc/kg/min همراه است.

- نارسائى مختصر تا متوسط با ۱۶ تا ۲۰cc/kg/min

- نارسائى متوسط تا شديد ۱۰ تا ۱۵cc/kg/min

- نارسائى شديد با ۶ تا ۹cc/kg/min

- و بالاخره نارسائى قلبى بسيار شديد با کمتر از ۶cc/kg/min همراه خواهد بود.

بهبود وضعيت را مى‌توان با اندازه‌گيرى تغييرت آستانهٔ بى‌هوازى و Vo2 حداکثر دريافت.

اختلالات عروق ريوى

افراد مبتلا به بيمارى عروق ريوى (مثلاً افزايش فشار خون ريوي، آمبولى ريه، اسکلرودرمى و غيره)، مشابه افراد مبتلا به نارسائى قلبى به ورزش پاسخ مى‌دهند. تست ورزش در اين افراد قاعدتاً کاهش ظرفيت عملکرد (Vo2 حداکثر پائيني) و آستانهٔ بى‌هوازى پائين (کمتر از ۴۰% Vo2 حداکثر پيش‌بينى شده) را نشان مى‌دهد. تغييرات مختصرى وجود دارند که به معاينه‌کننده اجازه مى‌دهند بيماران مبتلا به اختلال عروق ريوى را از نارسائى قلبى افتراق دهد. نسبت‌هاى تنفسى بالا (VE/VCo2) ،(VE/Vo2) و نيز افزايش تهويهٔ فضاى مرده (VD/VT) که در آستانهٔ بى‌هوازى و در جريان حداکثر فعاليت اندازه‌گيرى مى‌شوند، به تشخيص کمک مى‌کنند. ساير اختلالات موجود در بيمارى شريان‌هاى ريوى شامل افزايش اختلاف فشار اکسيژن شريانى آلوئول و افزايش اختلاف فشار دى‌اکسيدکربن در شريان مى‌باشند. همانند مبتلايان به نارسائى قلبى مزمن، شدت بيمارى عروقى ريه با Vo2 حداکثر و آستانهٔ بى‌هوازى در ارتباط است.