انتقال از راه مصرف مواد آلوده به اواوسیست انگل

انتقال از راه مصرف گوشت حاوى کيست نَسجى توکسوپلاسما

در طبيعت انواع زيادى از حيوان‌هاى اهلى که انسان از گوشت آنها استفاده مى‌کند، مانند گوسفند، خوک، گاو و غيره با بلعيدن اواوسيست انگل آلوده مى‌شوند و کيست‌هاى نسجى انگل را در بافت‌هاى اعضاء مختلف نگهدارى مى‌نمايند. انسان با خوردن گوش خام يا کم‌پختهٔ آنها به‌ توکسوپلاسموز مبتلا مى‌گردد. آلودگى طبيعى گوسفند و خوک شايع‌تر از گاو است، بدين جهت اين حيوان‌ها در انتقال بيمارى نقش عمده‌ترى دارند.

در کشورهائى که گوشت خام بصورت کباب تاتارى (Steak Tartare) مصرف مى‌شود يا مردم از استيک يا کباب نيم‌پز، همبرگر کم‌پخته و ساير فرآورده‌هاى گوشتى که حرارت کافى نديده است، استفاده مى‌نمايند؛ انتقال بيمارى بيشتر از طريق خوردن گوشت انجام مى‌گيرد.

انتقال از راه مصرف مواد آلوده به اواوسيست انگل

گربه و گربه‌سانان مبتلا به توکسوپلاسموز که اواوسيست دفع مى‌کنند، نقش اساسى در انتقال و انتشار اين تک‌ياخته دارند. اکثر عفونت‌هاى اکتسابى بويژه آلودگى‌هاى گياه‌خواران و حيوان‌هاى علف‌خوار ازطريق آب، سبزى‌ها و علوفه‌اى که با مدفوع گربهٔ آلوده ملوث شده است، انتقال پيدا مى‌کند.

گربه به‌طور معمول فضولات خود را زير خاک پنهان مى‌کند، ولى دراثر آب باران، حرکت کرم‌هاى خاکى و عوامل ديگر به سطح زمين آورده مى‌شود. چنان‌چه اين فضولات حاوى اواوسيست باشد و اسپورولاسيون تا آن زمان در آنها انجام نگرفته باشد، در سطح خاک، در مجاورت هوا انجام مى‌گيرد. پرندگان با صيد کرم‌ها و دانه‌چينى و جوندگان با خوردن دانه‌هائى که در محيط آلوده به اواوسيست روى خاک افتاده است، آلوده مى‌شوند. اين حيوان‌ها طعمه‌هائى هستند که گربه آنها را شکار مى‌کند و از اين راه آلوده مى‌گردد. از طرف ديگر علفخواران اهلي، بويژه گوسفندانى که در اطراف شهرها و روستاها چرا مى‌کنند و خوک‌ها که همه‌چيز خوارند و براى يافتن غذا زمين را مى‌کنند، با خوردن مواد آلوده به اواوسيست آلوده مى‌شوند و کيست‌هاى توکسوپلاسما را در ماهيچه‌هاى خود نگه مى‌دارند. گوشت اين حيوان‌هاى آلوده منبع مهم آلودگى انسان و گوشت‌خواران مى‌باشد. علاوه بر اين، انسان با بلعيدن اواوسيست‌هاى تکامل‌يافتهٔ انگل همراه با آب، سبزى‌ها و ساير مواد غذائى آلوده مى‌گردد.

راه‌هاى ديگر انتقال

به انتقال توکسوپلاسموز ازطريق تماس مستقيم با حيوان‌هاى آلوده، انتقال (ترانسفوزيون) خون يا گويچه‌هاى سفيد (لکوسيت‌ها)، پيوند عضو آلوده، استفاده از شير حيوان‌هاى آلوده و تخم‌مرغ خام و همچنين انتقال تصادفى در کارکنان آزمايشگاه‌ها اشاره شده است، ولى با توجه به راه‌هاى اصلى انتقال، هيچ يک از اين طريق در انتقال بيمارى اکتسابى نقش مهمى ندارند. بعلاوه، درباره نقش بندپايان خونخوار در انتقال توکسوپلاسموز مطالعه‌هاى زيادى انجام گرفته است. با وجود اين‌که انگل مدت به‌نسبت طولانى در بدن کنه زنده مى‌ماند، ولى بندپائى که ناقل بيولوژيک انگل باشد، شناخته نشده است. نقش بعضى از بندپيان در انتقال مکانيکى عفونت محتمل است.