درمان

يافت‌هاى بالينى

عفونت ناشى از سوءمصرف دارو، معمولاً در اثر تزريق داخل عروقى يا خارج عروقى دارو مى‌باشد که حاوى ناخالصى‌هاى محرک يا حتى نکروزانى است که امکان دارد باکترى‌ها نيز همراه آنها باشند. شايع‌ترين ارگانيسم‌هاى مسئول، استافيلوکوک‌ها و استرپتوکوک‌ها مى‌باشند، که علت تقريباً تمام عفونت‌هاى تک ميکروبى هستند، اما در عفونت‌هاى مختلط، ارگانيسم‌هاى روده‌اى گرم منفى به‌طور شايعى يافت مى‌شوند. مبتلايان معمولاً از تغذيهٔ خوبى برخوردار نبود، داراى اختلالات پيچيدهٔ ايمنى (مانند سندرم نقص ايمنى اکتسابى [AIDS] مى‌باشند. سطح گاماگلوبولين افزايش مى‌يابد و نسبت سلول‌هاى Th به Ts تمايل به برعکس شدن دارد. معتادان معمولاض دهيدراته بوده، ممکن است پس از تزريق آلوده، يک دوره افت فشار خون داشته باشند. معمولاً خود دارو اثر وازوکانستريکتورى دارد (متامفتامين، کوکائين)، درنتيجه عفونت ساده‌تر ايجاد مى‌گردد.

به‌طور تيپيک، ساعد واضحاً متورم، سفت و بى‌حرکت شده، در لمس حساسيت شديد دارد، اما هيچ علامت موضعى از عفونت به‌چشم نمى‌خورد. تب و تاکى‌کاردى معمولاً شديد نبوده، بسيارى از اين واکنش‌هاى حاد و احتمالاً استريل با استراحت، بالا بردن اندام و کيسه آب گرم تخفيف پيدا مى‌کنند. از طرف ديگر، اگر با توجه به آثار سيستميک، احتمال سپسيس وجود داشته باشد، حتى اگر لوکاليزه کردن ضايعه دشوار باشد، لازم است درناژ جراحى صورت بگيرد.

عوارض

عفونت‌هائى که سوءمصرف دارو را عارضه‌دار مى‌کنند، زياد هستند، مهم‌ترين آنها پنومونى (ناشى از آسپيراسيون)، هپاتيت، اندوکارديت، مننژيت، کزاز، فلبيت چرکي، و آمپيم مى‌باشند. ابتلاء به AIDS، تشخيص و درمان را دشوار مى‌کند و علائم آن بايد در تقريباً همه عفونت‌هاى مربوط به سوءمصرف دارو مورد جستجو قرار گيرند.

درمان

درناژ آبسه‌ها معمولاً ضرورى است، ولى يافتن آن غالباً دشوار است. اگر آبسه در بافت زيرجلدى يافت نشود، بايد فاشياى عمقى و کمپارتمنت‌هاى عضلانى باز شوند. يافته‌هاى نورولوژيک ممکن است در تعيين محل آبسه کمک کنند، مثلاً در فلج عصب مدين، اگر تزريق در حفرهٔ قدام آرنج صورت گرفته باشد، انديکاسيون باز کردن عمقى وجود دارد، عفونت مى‌تواند از طريق وريد گسترش يابد، در اين‌صورت برداشتن وريد مبتلا تا اولين شاخهٔ اصلي، ضرورى است. نکروز پوست نشان‌دهندهٔ آيب وسيع عمقى بوده، نيازمند برداشت مقدار زيادى از بافت مى‌باشد. اگر ظرف ۲۴ پس از درناژ تب کاهش نيابد، به اين معنى است که مکان‌هاى ديگرى دچار عفونت يا التهاب وجود دارند. سونوگرافى در مشخص کردن وسعت بيمارى کمک‌کننده است.

استفاده طولانى‌مدت از آمفتامين مى‌تواند منجر به آنوريسم شرياني، غالباً در شريان‌هاى احشائى شود. باکتريمى همراه، مى‌تواند باعث ايجاد اندرآرتريت مايکوتيک گردد. ممکن است همزمان با درمان آنتى‌بيوتيکي، گرفتن آرتريوگرام و سپس برداشت رگ لازم باشد.

در معتادان، کزاز نيز شايع بوده، لازم است ايمن‌سازى انجام گيرد. تزريق داخل شريانى باربيتورات‌ها يا متامفتامين ممن است باعث انسداد حاد شريانى گردد که در ابتداء شبيه سلوليت يا آبسه مى‌باشد.