آماده‌سازی برای القاء بیهوشی

انتخاب بيهوشى

بلوک منطقه‌اى عصب ممکن است در بيمارى که نوروپاتى ديابتى دارد، کنترانديکه باشد. بى‌حسى نخاعى براى تيروئيدکتومى نامناسب است. بايد به سن بيمار و نوع بيهوشى که ترجيح مى‌دهد نيز توجه شود.

آماده‌سازى براى القاء بيهوشى

استانداردهاى مانيتورينگ بيمار هنگام بيهوشي، در حال تغيير مى‌باشند. در کل، حداقل مانيتورينگ شامل اندازه‌گيرى فشارخون شريانى و ضربان قلب هر ۵ دقيقه يک‌بار، و گرفتن ECG مداوم است.

انتخاب داروهاى مورد مصرف قبل از جراحى

اهداف اصلى از تجويز دارو قبل از جراحى عبارتند از: ۱. از بين بردن اضطراب و آرام کردن بيمار؛ ۲. القاء فراموشي؛ ۳. کاهش ترشح بزاق و شيرهٔ معده؛ ۴. افزايش pH معده؛ و ۵. جلوگيرى از ايجاد واکنش‌هاى آلرژيک به داروهاى بيهوشي. داروها معمولاً ۲-۱ ساعت قبل از القاء بيهوشى تجويز مى‌گردند. آرام‌بخشى را مى‌توان با استفاده از باربيتورات‌ها، بنزوديازپين‌ها يا مخدرها ايجاد نمود. به‌منظور جلوگيرى از تزريق عضلاني، مى‌توان از ۱۲/۰ mg/kg ديازپام استفاده کرد که اگر به‌صورت خوراکى ۲-۱ ساعت قبل از جراحى تجويز گردد، آرام‌بخش مؤثرى مى‌باشد. ميدازولام يک بنزوديازپين با خاصيت قوى ايجاد فراموشى مى‌باشد، ولى نمى‌توان آن را به‌صورت خوراکى تجويز کرد، درنتيجه داخل عضله يا وريد تزريق مى‌شود. ترشح معده را مى‌توان با آنتاگونيست‌هاى رسپتور H2 مانند سايمتيدين کاهش داد. داروهاى آنتى‌کولينرژيک مانند آتروپين يا اسکوپولامين ندرتاً در اين مورد توصيه مى‌شوند. اجازه دادن به بيماران براى مصرف خوراکى مايعات صاف شده تا ۲ ساعت قبل از جراحى از نظر منطقى ممانعتى ندارد، ولى در بيمارانى که خطر شناخته شده آسپيراسيون در آنها وجود دارد يا کسانى که غذاى جامد مصرف کرده‌اند اين کار نبايد انجام گيرد.

بهترين راه کنترل فعاليت واگ در قلب، تجويز آتروپين درست قبل از زمانى که انتظار تحريک واگ مى‌رود، مى‌باشد. تسکين درد بعد از جراحي، بايد با تجويز وريدى مخدرها درست قبل از زمانى که نياز به آنها وجود دارد صورت گيرد؛ داروهاى ضد استفراغ نيز بايد پس از جراحي، هنگامى که ايجاد تهوع و استفراغ مورد انتظار است، تجويز گردند.