قراردادن بیمار روی تخت جراحی

آسيب‌هاى شايع عصبى در اثر وضعيت نامناسب بيمار در هنگام جراحى

بعضى از اعصاب محيطى هنگام جراحى در معرض تروما قرار دارند. آسيب به شبکهٔ براکيال شايع‌ترين عارضه بود، معمولاً در اثر اکستانسيون بيش از ۹۰ْ بازو، هنگامى که بيمار به حالت طاق‌باز قرار دارد، رخ مى‌دهد. اگر بازوى بيمار از تخت جراحى پائين افتد يا عصب راديال در محلى که از ناودان مارپيچى استخوان هومروس مى‌گذرد تحت فشار قرار گيرد، ممکن است عصب راديال دچار آسيب شود. اگر آرنج از لبهٔ تخت جراحى آويزان شود، عصب اولنار که در سمت مديال آرنج، سطحى مى‌باشد. ممکن است بين اپى‌کنديل داخلى و تخت جراحى تحت فشار قرار گيرد.

در حالتى‌که بيمار در وضعيت ليتوتومى قرار داشته، ران‌ها و ساق‌ها به سمت خارج باز شده و چرخيده باشند، يا زانوها در حالت اکستانسيون قرار داشته باشند، ممکن است عصب سياتيک دچار آسيب گردد. عصب پرونئال مشترک به‌طور تيپيک هنگامى آسيب مى‌بيند که بين فيبولا و بريس فلزى که در وضعيت ليتوتومى به‌کار مى‌رود، فشرده شود.

آسيب‌هاى ايجادشده در اثر قرار دادن تجهيزات بيهوشى به‌طور نامناسب

شايع‌ترين عارضه، نکروز پل بينى در اثر فشار شديد ماسک مى‌باشد با برداشتن ماسک و ماساژ پل بيني، هر ۵ دقيقه يک‌بار مى‌توان اين عارضه را به حداقل رسانيد. در اثر فشاربند ماسک، يک سوم خارجى ابرو مى‌تواند معمولاً به‌طور دائم از بين برود. با قرار دادن يک بالشتک زير بند ماسک در اين ناحيهٔ مى‌توان از اين عارضه جلوگيرى نمود. فشار شديد بر روى شاخهٔ بوکال عصب فاسيال مى‌تواند به از دست رفتن عملکرد عضلهٔ اوربيکولاريس اوريس يا نکروز گوش منجر گردد.