حواس

بينائى

در اوليه ساعات تولد، يک کودک مى‌تواند چهرهٔ مادر خود را از غريبه‌ها تمييز دهد. مطالعات ديگر نشان مى‌دهد که وقتى به نوزادانى که تنها نه دقيقه از تولد آنها گذشته تصاويرى از يک چهرهٔ عادى و يک چهرهٔ غيرعادى و درهم (بينى در جايگاه چشم و...) نشان مى‌دهند، آنها با دقت بيشترى به چهرهٔ عادى مى‌باشد. نوزادان همچنين قادر به تمايز بين رنگ‌هاى قرمز، سبز، زرد و آبى هستند و مى‌توانند تفاوت‌هاى بين اشکال رسم شده مانند يک مثلث، علامت ضربدر، دايره و چهارگوش را ببينند.

چشائى و بويائى

نوزادان وقتى طعم‌هاى شيريني، ترشى و تلخى را تجربه مى‌کنند، تظاهرات چهره‌اى متفاوتى دارند، ظاهرى که با آنچه بزرگسالان هنگام چشيدن چنين طعم‌هائى از خود نشان مى‌دهند، يکسان است. حس بويائى نيز بلافاصله پس از تولد به‌خوبى کار مى‌کند. نوزادى ممکن است تظاهرات چهره‌اى مثبتى هنگام مواجه با بوى ميوه نشان دهد. همچنين هنگام مواجهه با بوى ماهى ظاهرى به‌خود مى‌گيرد. تحقيقات نشان داده که بوى پارچه‌ٔ سينه‌بند مادران، نوزادان را به‌سوى خود جلب مى‌کند اما به‌طرف بوى پارچه‌اى که توسط ديگرى پوشيده شده برنمى‌گردد.

شنوائى

نوزادان با شنيدن صداى گريهٔ نوزادان ديگر، گريه سر مى‌دهند، اما وقتى صداى ضبط شدهٔ گريهٔ خود را مى‌شنوند، دست از گريه برمى‌دارند و اين نشان مى‌دهد که به‌وسيلهٔ گريه با يکديگر ارتباط برقرار مى‌کنند. همچنين او صداى انسان را بر انواع صداهاى ديگر که مى‌شنود ترجيح مى‌دهد و به‌ويژه علاقهٔ زيادى به شنيدن صداى مادرش دارد. همچنين نوزاد مى‌تواند بين صداى زنگ اخبار و جغجغه تفاوت قائل شود.