|
|
|
|
|
| کشيدن سيگار يک نمود خارجى از مبارزه‌اى داخلى است که ارتباط زيادى با اعتياد به نيکوتين ندارد. در واقع يکى از فعاليت‌هاى جايگزين است که توسط مردم در جامعه پرتنش امروزه براى تخليه فشارهاى روحى که بر اثر برخوردهاى اجتماعى و کارى به‌وجود مى‌آيد، به‌کار مى‌رود. به‌عنوان مثال، اغلب مردم در حالى‌که در اتاق انتظار دندان‌پزشک منتظر هستند، فشار روحى را تجربه مى‌کنند. در حالى‌که يک فرد سيگارى با سيگار کشيدن نگرانى خود را پنهان مى‌کند، افراد غيرسيگارى با انجام آداب ديگرى پيغام مى‌دهند که نياز به قوّت قلب دارند. اين آداب شامل آراستن خود، جويدن ناخن، ضربه‌زدن با دست يا پا، مرتب کردن آستين، خاراندن سر، و بازى‌کردن با انگشتر يا کروات مى‌شود.
|
|
| حالات سيگار کشيدن مى‌توانند نقش مهمى در بررسى رفتار يک شخص ايفا کنند، زيرا معمولاً براساس يک رفتار قابل پيش‌بينى و طبق آداب و رسوم اجراء مى‌شود که مى‌توانند به ما راهنمائى‌هاى مهمى از رفتار شخص بدهد.
|
|
|
|
| ضربه‌زدن مداوم به سيگار يا سيگار برگ بر روى جاسيگارى نشان مى‌دهد که يک مبارزه درونى در حال وقوع است و شايد نياز باشد که به فرد سيگارى اطمينان خاطر بدهيد. يک پديده جالب ديگر در سيگار کشيدن اين است که اکثر سيگارى‌ها، سيگار را تا يک فاصله خاصى از انتهاى آن دود مى‌کنند، چنانچه يک فرد سيگاري، سيگار خود را روشن کند و به‌طور ناگهانى قبل از معمول آن را خاموش کند، نشان مى‌دهد که تصميم به ختم مکالمه گرفته است. مشاهده اين علامت به شما اجازه مى‌دهد تا کنترل مکالمه را به‌عهده بگيريد يا آن را به پايان برسانيد تا به‌نظر برسد که ختم مکالمه ابتکار شما بوده است.
|
|
|
|
| سيگار کشيدن همانند کشيدن پيپ يک جايگزين براى فشار داخلى است و فرصتى براى ايجاد تأخير به‌وجود مى‌آورد اما عموماً فردى که سيگار مى‌کشد، سريع‌تر از فردى که پيپ مى‌کشد، به تصميم‌گيرى نهائى مى‌رسد. در واقع، فردى که پيپ مى‌کشد يک فرد سيگارى است که نياز به زمان بيشترى براى به تأخير انداختن تصميم‌گيرى دارد.
|
|
| آداب کشيدن سيگار شامل ضربه‌زدن، تکان دادن خاکستر، حرکت دادن سيگار در هوا و ساير علائم ظريف مى‌شود و نشان مى‌دهد که شخص از فشار روحى بيشتر از معمول برخوردار است.
|
|
| يک نشانه خاص که گوياى رفتار منفى يا مثبت شخص در برابر وضعيت موجود است، مسير دود خارج شده به سمت بالا يا پائين است. شخصى که احساس مثبت يا برترى يا اطمينان از خود دارد، در اغلب مواقع، دود را به سمت بالا خارج مى‌کند. در مقابل، شخصى که افکار منفى مخفى يا ترديدآميز دارد، اغلب اوقات دود سيگار را به سمت پائين خارج مى‌کند. خارج کردن دود سيگار به سمت پائين و از گوشه لب، يک رفتار منفى‌تر و مخفى‌تر را نشان مى‌دهد. البته، فرض را بر اين مى‌گذاريم که شخص سيگارى دود سيگار را نه براى اجتناب از توهين به ديگران به بالا مى‌دهد، اگر چنين باشد او شايد دود سيگار را در هر جهتى بدمد.
|
|
| در فيلم‌هاى سينمائي، رهبر يک گروه تبهکار معمولاً به‌عنوان فردى پرخاشگر و سرسخت نمايش داده مى‌شود که وقتى سيگار مى‌کشد، به‌سرعت سر خود را به عقب مى‌اندازد و با دقت کامل، دود سيگار را به سمت سقف مى‌فرستد تا برترى خود را بر ساير اعضاء گروه نشان دهد. در مقابل، هامفرى‌بوگارت اغلب به‌عنوان گانگستر يا جنايت‌کارى نمايش داده مى‌شود که سيگار خود را وارانه در دست گرفته و در حالى‌که مشغول برنامه‌ريزى براى يک فعاليت تبهکارانه است، دود سيگار را از گوشه دهان خارج مى‌کند. به‌نظر مى‌رسد که ارتباطى نيز بين ميزان احساس منفى يا مثبت يک شحص و سرعت خارج کردن دود سيگار به سمت بالا سريع‌تر باشد، ميزان احساس برترى يا اطمينان شخص بيشتر است و هرچه سريع‌تر به سمت پائين خارج شود، احساس منفى بيشتر است.
|
|
| چنانچه شخصى که ورق بازى مى‌کند مشغول سيگار کشيدن باشد و يک دست خوب داشته باشد، احتمال دارد که دود سيگار را به سمت بالا خارج کند در حالى‌که يک دست بد باعث مى‌شود دود سيگار را به سمت پائين بفرستد. چهره خود را ثابت نگه مى‌دارد تا هيچ‌گونه علائم ظاهرى باعث نمايان کردن افکار آنان نشود. بعضى مايلند هنرپيشه باشند و از علائم ظاهرى منحرف‌کننده استفاده کنند تا به ساير بازيکنان به‌طور کاذب آرامش دهند. به‌عنوان مثال، اگر يک پوکر‌باز، چهار آس دريافت کند و بخواهد به ساير بازيکنان بلوف بزند، مى‌تواند کارت‌ها را با نفرت روى ميز بگذارد، ناسزا بگويد يا دست به سينه شود و يک نمايش غيرکلامى اجراء کند که نشان دهد او دست بدى دريافت کرده است. اما او به آرامى عقب مى‌نشيند و سيگار خود را روشن مى‌کند و دود آن را به سمت بالا مى‌فرستد. پس از خواندن اين بخش شما مى‌دانيد که ساير بازيکنان چنانچه دست بعدى را بازى کنند، حماقت کرده‌اند، زيرا احتمالاً مى‌بازند. مشاهده علائم مربوط به سيگار کشيدن در فروشندگى نشان مى‌دهد که وقتى از يک سيگارى درخواست شده که خريد بکند، آنهائى که تصميمشان مثبت است، دود سيگار را به بالا مى‌فرستند، در حالى‌که افرادى که قصد خريد ندارند، دود سيگار را به سمت پائين رها مى‌کنند. يک فروشنده هوشيار چنانچه متوجه شود که دود سيگار خريدار در اواخر فروش به سمت پائين خارج شده، مجدداً خريدار را از تمامى مزاياى خريد محصول مورد نظر آگاه مى‌نمايد تا وقت کافى براى بررسى مجدد به او بدهد.
|
|
| خارج کردن دود سيگار از سوراخ‌هاى بينى نشانه يک فرد برتر و مطمئن از خود است. دود اغلب به سمت پائين مى‌رود، فقط به اين دليل که سوراخ‌هاى بينى به سمت پائين است و فرد اغلب سر خود را عقب به خم مى‌کند تا به حالت 'نگاه‌کردن از روى بيني' در آيد. اگر سر شخص هنگام خارج‌کردن دود از داخل سوراخ‌هاى بينى به سمت پائين باشد، نشانه عصبانى بودن او است.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| سيگارهائى که به‌علت قيمت و اندازه آنها هميشه به‌عنوان وسيله‌اى براى نشان دادن برترى استفاده شده‌اند. افرادى مانند مدير‌عامل يک شرکت بزرگ، رهبر يک گروه و اشخاصى که در مقامات بالا قرار دارند، اغلب سيگار برگ مى‌کشند. سيگار برگ براى جشن گرفتن يک پيروزي، تولد يک نوزاد، عروسي، قطعى‌کردن يک معامله تجارى يا برنده شدن در بخت‌آزمائى استفاده مى‌شود. تعجب‌آور نيست که بيشتر دود حاصل از کشيدن سيگار برگ به سمت بالا خارج مى‌شود. اخيراً در جشنى شرکت داشتم که سيگار برگ رايگان توزيع مى‌شد و جالب بود که از ۴۰۰ مورد ثبت شده از خارج‌کردن دود سيگار، ۳۲۰ مورد به سمت بالا بود.
|
|
|
|
| افرادى که پيپ مى‌کشند، آدابى شامل تمييز کردن، روشن کردن، ضربه زدن، پر کردن، کويدن و دود کردن را با پيپ اجراء مى‌کنند و اين روش مفيدى براى رهائى از فشار روحى است.
|
|
| تحقيقات در زمينه بازاريابى نشان داده افرادى که پيپ مى‌کشند معمولاً مدت طولانى‌ترى در مقايسه با سيگارى‌ها صرف تصميم‌گيرى مى‌کنندو اينکه آداب کشيدن پيپ اعلب در لحظات پرتنش مى‌کشند، دوست دارند تصميم‌گيرى را به تأخير بيندازند و قادرند اين کار را به نحو پسنديده‌اى که از نظر اجتماعى قابل قبول باشد، انجام دهند. اگر مايل به دريافت يک تصميم سريع از فردى که پيپ کى‌کشد هستيد، پيپ او را قبل از مذاکره پنهان کنيد.
|
