سارکوئیدوز

سارکوئيدوز يک بيمارى گرانولوماتوز غيرکازئيفيه و با علت نامشخص است که ريه‌ها، کبد، طحال، غدد لنفاوي، پوست و استخوان‌ها را درگير مى‌کند. نيمى از بيماران بين ۲۰ تا ۴۰ سال سن دارند و زنان بيشتر از مردان مبتلا مى‌شوند.

يافته‌هاى بالينى

نشانه‌ها و علائم

سارکوئيد.وز ممکن است با علائم عفونت تنفسى بروز کند، ولى اين علائم معمولاً غيراختصاصى و تدريجى هستند. ممکن است بيمارى با اريتم ندوزوم شروع شود و بعداً با کاهش وزن، خستگي، ضعف و بى‌حالى ادامه پيدا کند. تب تقريباً در ۱۵% از موارد ديده مى‌شود. علائم ريوى در ۲۰% تا ۳۰% از موارد ديده مى‌شوند و عبارتند از: سرفهٔ خشک و تنگى‌نفس. هموپتيزى نادر است. در يک‌پنجم از مبتلايان به سارکوئيدوز، ميوکارد درگير است که ممکن است به بلوک يا نارسائى قلبى نيز منتهى شود. درگيرى غدد لنفاوى محيطى در ۷۵% از موارد، درگيرى ميکروسکوپى غدد لنفاوى اسکالن در ۸۰% و درگيرى غدد مدياستينال در ۹۰% از موارد ديده مى‌شود. در ۳۰% از بيماران نيز درگيرى پوستى يافت مى‌شود. درگيرى کبد و طحال در ۷۰% از موارد در بيوپسى ديده مى‌شود. ممکن است بيمار دچار پلى‌آرتريت پايدار يا مهاجر باشد، و در تعداد کمى از بيماران دستگاه عصبى مرکزى نيز مبتلا مى‌شود.