نشانه‌ها و علائم

اصول تشخيص

- ديسفاژي، علائم فشاري، و صداهاى قل‌قل در گردن

- رگورژيتاسيون غذاى هضم‌نشده، بوى بد دهان

- تخليهٔ دستى ديورتيکول توسط خود بيمار

ملاحظات کلى

ديورتيکول فشارى فارنگوازوفاژيال شايع‌ترين ديورتيکول مرى است و در مردان سه‌برابر شايع‌تر از زنان است. اين ديورتيکول از خط ميانى گردن در خلف - بالاتر از عضلهٔ کريکوفارنژئوس و پائين‌تر از منقبض‌کنندهٔ تحتانى گردن - منشاء مى‌گيرد. اکثر بيماران بيش از ۶۰سال سن دارند. با اينکه دهانهٔ ديورتيکول در خط وسط قرار دارد، کيسهٔ آن به سمت طرفى و معمولاً به ناحيهٔ پاراورتبرال چپ امتداد پيدا مى‌کند. در اغلب بيماران مبتلا به ديورتيکول زنکر، الگوى حرکتى غيرطبيعى در تنهٔ مرى ديده مى‌شود.

تشخيص افتراقى

ضايعات بدخيم، آشالازى عضله کريکوفارنژيوس، پرده مرى گردنى در تشخيص افتراقى قرار مى‌گيرند.

عوارض

شايع‌ترين عارضه جدى دريورتيکول عفونت ريوى است.

درمان

جراحى بهترين درمان است. عمل جراحى عبارت است از برش ديورتيکول و ميوتومى عضلهٔ کريکوفارنژيال (اسفنکتر فوقانى مري). روش ديگر به‌جاى بريدن ديورتيکول، برگرداندن آن به داخل فضاى مرى و بستن دهانهٔ آن است که باعث دائمى شدن وضعيت آن مى‌شود. براى ديورتيکول‌هاى کوچک (مثل ۲-۱ سانتى‌متر) ميوتومى به‌تنهائى کافى است. براى ديورتيکول‌هاى بزرگ، ممکن است برش ديورتيکول به‌تنهائى کافى باشد، ولى اگر ميوتومى انجام نشود ممکن است بعضى از بيماران هنوز از ديسفاى شکايت داشته باشند.

پيش‌آگهى

پيش‌آگهى عالى است.

يافته‌هاى بالينى

نشانه‌ها و علائم

ديسفاژى شايع‌ترين علامت است، که به اندازهٔ ديورتيکول بستگى دارد. غذاى هضم‌نشده به درون دهان باز مى‌گردد، به‌خصوص زمانى که بيمار در وضعيت خوابيده قرار مى‌گيرد، و ممکن است بيمار پس از غذاخوردن با ماساژ دستى گردن، کيسهٔ ديورتيکول را تخليه کند. تورم گردن، صداى قل‌قل پس از غذا خوردن، بوى بد دهان و يک طعم فلزى ترش در دهان از يافته‌هاى شايع هستند.

بررسى‌هاى تصويربردارى

در فلوئورسکوپى يک کيسهٔ صاف و گرد در خط ميانى خلفى گردن ديده مى‌شود.

مانومترى و بررسى pH

مانومترى و اندازه‌گيرى pH مرى در صورتى تشخيصى خواهند بود که همراه با ديورتيکول، عملکرد عضلهٔ کريکوفارنژئوس به‌هنگام بلغ غيرطبيعى باشد و يا ميزان ريفلاکس معده به مرى زياد باشد.