یافته‌‌های بالینی

اصول تشخيصى

- اغلب ديسفاژى وجود دارد اما اکثراً خفيف است.

- احساس فشار در توراکس يا گردن

- مشاهدات راديوگرافى به‌صورت توده داخل يا خارج لومن با حدود صاف

ملاحظات کلى

شايع‌ترين ضايعه مرى خوش‌خيم ليوميوما است. ليوميوماها تومورهاى خوش‌خيمى هستند که از عضلات صاف مرى منشاء مى‌گيرند و همچنان‌که رشد مى‌کنند، لومن مرى را تنگ مى‌کنند. مخاط پوشاننده تومور عموماً سالم است اما گاهى به‌دليل نکروز فشارى ضايعهٔ حجيم زخمى مى‌شود. ليوميوما با ايجاد کانسر ارتباطى ندارد.

کيست‌هاى مادرزادى و دوپليکاسيون مجدد مرى (دومين ضايعه خوش‌خيم پس از ليوميوما) ممکن است در هر قسمتى از مرى بروز کند، اگرچه در انتهاى مرى شايع‌تر هستند.

يافته‌‌هاى بالينى

بسيارى از ضايعات خوش‌خيم بدون علامت هستند. کيست‌ها و ليوميوماها ممکن است به اندازه‌اى بزرگ باشند که به‌صورت يک دانسيتهٔ معمولاً گرد يا بيضوى در مدياستن در گرافى روتين قفسه سينه تظاهر يابند. بلع باريوم (Barium Swallow) در بيمار مبتلا به ليوميوما يک تودهٔ صاف گرد اغلب کروى را نشان مى‌دهد که موجب تنگى خارجى لومن مرى شده است مخاط پوشاننده‌ آن تقريباً هميشه سالم است. ليوميوماها اثرى روى پريستالسيس ندارند اما در صورت وجود کيست يا دوپليکاسيون مجدد، پريستالسيس غيرطبيعى خواهد بود. شايع‌ترين يافته غيرطبيعى در پريستالسيس، اسپاسم عضلات مجاور کيست يا دوپليکاسيون است. اتساع در قسمت پروگزيمال مرى نسبت به‌هر نوع ضايعه خوش‌خيمى نادر است. رشد دامل لومن را مى‌توان با ازوفاگوسکوپى تشخيص داد و هميشه بايد تشخيص قطعى با يا بيوپسى انجام گيرد. ضايعات داخل ديواره‌اى مثل ليوميوماها نبايد بيوپسى شوند چون ۱. خطر خونريزى وجود دارد. ۲. چسبندگى که بين تومور و مخاط ايجادشده، جداکردن ضايعه را در حين جراحى مشکل مى‌کند و منجر به سوراخ مخاطى غيرقابل اجتناب ديگرى مى‌شود.

عوارض

کيست‌ها و دوپليکاسيون‌ها به‌طور مستقيم از آئورت شريان مى‌گيرند. خونريزى داخل اين ضايعات به‌خصوص به‌دنبال عفونت ممکن است رخ بدهد اگرچه اين عارضه ناشايع است. چسبندگى‌ها بين ضايعات کيستيک و مرى مجاور اغلب ديسفاژى پيشرونده ايجاد مى‌کند. تومورهاى داخل لومنى پايه‌دار ممکن است با پيچش ناگهانى پايه‌ آنها موجب انسداد شوند که به‌دنبال آن ادم، عفونت، خونريزى رخ مى‌دهد. ممکن است خونريزى از زخم مخاط پوشانندهٔ ليوميوما رخ دهد.

درمان

ضايعات پليپوئيد کوچک داخل لومنى ممکن است با فورسپس بيوپسى در حين ازوفاگوسکوپى به‌طور کامل خارج شوند. بعضى ضايعات داخل ديواره را هم مى‌توان با اندوسکوپ بيرون آورد. به‌‌هرحال، بيشتر ضايعات داخل ديواره‌اى همچون ليوميوماها در صورت علامتدار بودن بايد برداشته شوند. اين کار را در اکثر موارد مى‌توان از طريق توراکوسکوپى انجام داد.