یافته‌های بالینی

پاتوفيزيولوژى

تالک و (سيليکات منيزيم) لوبريکانت‌هاى نشاسته‌اى دستکش، پرزهاى جداشده از باندهاى پانسمان، و فيبرهاى سلولزى موجود در وسايل يکبار مصرف جراحي، ممکن است ۲ تا ۶ هفتهٔ پس از لاپاروتومى در برخى از بيماران يک واکنش گرانولوماتوز شديد (احتمالاً يک افزايش حساسيت تأخيري) ايجاد کند.

يافته‌هاى بالينى

علاوه بر درد شکم که اغلب تناسبى با تب خفيف بيمار ندارد، بيمار ممکن است از تهوع و استفراغ، ايلئوس و ساير علائم سيستميک نيز شکايت داشته باشد. حساسيت شکم معمولاً منتشر ولى خفيف است. در صورتى‌که مايع آزاد در شکم وجود داشته باشد بايد آن را کشيده و از نظر نماى 'مالتيز' متقاطع که مشخصهٔ ذرات نشاسته است بررسى کرد.

درمان

عمل جراحى مجدد فايده‌اى ندارد و در صورتى‌که تشخيص قطعى شده باشد نياز به انجام آن نيست. اکثر بيماران به اين علت تحت جستجوى مجدد قرار مى‌گيرند که نماى بالينى اشتباهى از انسداد روده يا عفونت صفاق در آنها ديده مى‌شود.

اگر شک به پريتونيت گرانولوماتوز وجود داشته باشد، پاسخ به درمان با کورتيکواستروئيدها يا ساير داروهاى ضدالتهابى غالباً چنان بارز است که به نوبهٔ خود تشخيص را قطعى مى‌کند. پس از بهبود بالينى مى‌توان پردنيزولون خوراکى را براى ۲ تا ۳ هفته جايگزين متيل پردنيزولون داخل وريدى کرد. بيمارى خود به‌خود بهبود مى‌يابد و زمينه‌ساز انسداد روده ديررس نخواهد بود.