نشانه‌ها و علائم

يافته‌هاى بالينى

نشانه‌ها و علائم

يافته‌هاى بالينى تا حد زيادى به اختلال زمينه‌اى بستگى دارند. تظاهرات پرکارى طحال معمولاً به‌طور تدريجى رخ مى‌دهند، و معمولاً به‌دنبال معاينات فيزيکى يا آزمايش‌هاى معمول تشخيص داده مى‌شوند. بعضى بيماران از احساس پرى يا ناراحتى ربع فوقانى چپ شکم - که مى‌تواند شديد هم باشد - شکايت دارند. بعضى ديگر از بيماران دچار استفراغ خوشى ناشى از واريس‌هاى معده - مرى مى‌شوند.

پورپورا، کبودى و خونريزى منتشر غشاهاى مخاطى نشانه‌هاى نامعمولى هستند، هرچند در اين بيماران ترومبوسيتوپنى وجود دارد. عفونت‌هاى مکرر و زخم‌هاى مزمن پاگاه در بيماران دچار سندرم فلتى و لوکوپنى شديد به‌چشم مى‌خورند.

يافته‌هاى آزمايشگاهى

بيماران دچار پرکارى اوليهٔ طحال معمولاً درجات متوسطى از پان‌سيتوپنى و هيپرپلازى عمومى مغز استخوان را نشان مى‌دهند. اختلال شديد يک يا چند ردهٔ سلولى ممکن است به نفع ۱. خونريزي، ۲. آپلازى مغز استخوان، يا ۳. يک اختلال زمينه‌اى منجر به پرکارى ثانويهٔ طحال (کم‌خونى هموليتيک، سندرم فلتى و غيره) باشد. ناهنجارى‌هاى شکل گويچه‌هاى سرخ در تالاسمي، اليپتوسيتوز و ميلوفيبروز ديده مى‌شوند.

ارزيابى اندازهٔ طحال

بزرگى طحال مى‌توان در عکس خوابيدهٔ شکم، خود را با جابه‌جائى معده به‌سمت داخل و کولون عرضى و خم طحالى به‌سمت پائين نشان دهد. تصويربردارى با تکنزيوم ۹۹-m سولفور کولوئيد و CTاسکن معمولاً براى تمايز دادن طحال از ديگر توده‌هاى شکمى و نيز براى نشان دادن بزرگى طحال يا ضايعات درون طحال مفيد هستند.

ارزيابى عملکرد طحال

کاهش طول عمر گويچه‌هاى سرخ يا پلاکت‌ها را مى‌توان با نشاندار کردن سلول‌هاى بيمار با Cr51 يا پلاکت‌هاى وى با اينديوم-۱۱۱ و اندازه‌گيرى ميزان ناپديدشدن راديواکتيويته از خون سنجيد. نقش طحال در ايجاد کم‌خونى يا ترومبوسيتوپنى را مى‌توان با اندازه‌گيرى نسبت راديواکتيويته‌اى که در حين تخريب سلول‌هاى نشاندار در کبد و طحال تجمع مى‌يابد، تعيين کرد؛ نسبت طحال / کبد بيش از ۱:۲ به نفع انباشتگى قابل توجه يافته‌ها در طحال و نشان‌دهندهٔ آن است که برداشتن طحال مى‌تواند مفيد باشد.