پارگی مغزی

آسيب خفيف مغزى

آسيب خفيف مغزى يک تشخيص بالينى بوده و با اختلال عملکرد موقت که در هنگام واردشدن ضربه بيشترين شدت را دارد و در عرض ۲۴ ساعت برطرف مى‌شود، مشخص مى‌گردد. اين نوع صدمات، ممکن است با ناهنجارى‌هاى متعدد سيستم اتونوم مثل براديکاردي، هيپوتانسيون و تعريق همراه باشند. آسيب خفيف مغزي، اغلب (نه هميشه) منجر به از دست‌دادن هوشيارى مى‌گردد. فراموشى حادثه، شايع بوده و درجات متغيرى از لتارژى گذرا، تحريک‌پذيرى و اختلال عملکرد حافظه، شاه‌علامت‌هاى آسيب خفيف مغزى مى‌باشند.

له‌شدگى مغزى

له‌شدگى مغزى در CTاسکن به‌صورت مناطق کوچک خونريزى به‌داخل پارانشيم مغزى ديده مى‌شود. نقايص عصبى ايجادشده در له‌شدگى‌ها معمولاً بيشتر از ۲۴ ساعت باقى مى‌مانند.

ورود RBCها به‌داخل مادهٔ سفيد و خاکسترى مغز، در موارد کشنده ديده مى‌شود. تروماى کرانيوسربرال شايع‌ترين علت خونريزى ساب‌آراکنوئيد مى‌باشد. خون در CSF بيشتر بيماران ديده مى‌شود. نقايص فوکال عصبى ممکن است به‌صورت ضعف، اختلالات تکلمي، ناهنجارى‌هاى حافظه‌اى يا عاطفى و اختلال بينائى ظاهر شوند له‌شدگى ممکن است با برطرف‌شدن نقايص عصبى بهبود يافته و يا به‌صورت پايدار باقى بماند.

پارگى مغزى

حتى در غياب شکستگى جمجمه، اگر نيروى زيادى به جمجمه وارد شود، ممکن است مغز در اثر حرکت سريع و کشش دچار پارگى گردد. ممکن است پيا (Pia) و آراکنوئيد پوشانندهٔ سطح مغزي، پاره‌شده و به‌همراه پارگى عروق خوني، منجر به خونريزى داخل مغزى گردد. وجود نقايص عصبى فوکال يک قانون بوده و معمولاً اين نقايص پايدار مى‌مانند ولى با اين‌حال ممکن است در طول زمان بهبودى قابل ملاحظه‌اى پيدا کنند.