عشق بی درد ناتمام بود

عشق بی درد ناتمام بود		کز نمک دیگ را طعام بود
نمک این حدیث درد دل است		عشق بی درد دل حرام بود
کشته عشق گرد و سوخته شو		زانکه بی این دو کار خام بود
کشته‌ی عشق را به خون شویند		آب اگر نیست خون تمام بود
کفن عاشقان ز خون سازند		کفنی به ز خون کدام بود
از ازل تا ابد ز مستی عشق		بی قراری علی‌الدوام بود
در ره عاشقان دلی باید		که منزه ز دال و لام بود
نه خریدار نیک و بد باشد		نه گرفتار ننگ و نام بود
سرفرازی و خواجگی نخرد		جمله‌ی خلق را غلام بود
نبود تیغش و اگر باشد		با همه خلق در نیام بود
همچو خود بی قرار و مست کند		هر که را پیش او مقام بود
گاه‌گاهی چنین شود عطار		بو که این دولتش مدام بود