جمعه, ۱۰ فروردین, ۱۴۰۳ / 29 March, 2024
مجله ویستا
یک روز گل از یاسمن نچیدی
|
همچنین مشاهده کنید
- از روی نرم، سرزنش خار میکشم
- ز گل فزود مرا خارخار خندهی تو
- هر که در زنجیر آن مشکین سلاسل ماند، ماند
- دل ز هر نقش گشته ساده مرا
- از هر صدا نبازم، چون کوهی لنگر خویش
- اگر به بندگی ارشاد میکنیم ترا
- گر درد طلب رهبر این قافله بودی
- موج دریا را نباشد اختیار خویشتن
- گردنکشی به سرو سرافراز میرسد
- چون سرو بغیر از کف افسوس، برم نیست
- از جنون این عالم بیگانه را گم کردهام
- چون سرو بغیر از کف افسوس، برم نیست
- ما چو صبح از راست گفتاری علم در عالمیم
- من نمیآیم به هوش از پند، بیهوشم گذار
- ما چو صبح از راست گفتاری علم در عالمیم
- حضور دل نبود با عبادتی که مراست
- عاشق سلسلهی زلف گرهگیرم من
- سبکروان به زمینی که پا گذاشتهاند
- ما خنده را به مردم بیغم گذاشتیم
- دلم ز پاس نفس تار میشود، چه کنم