پنجشنبه, ۹ فروردین, ۱۴۰۳ / 28 March, 2024
مجله ویستا

در مدح امام بزرگ شیخ قطب الدین ابوالمظفر العبادی


ای شادی جان آفرینش    وی گوهر کان آفرینش
ای محرم خلوتی که آنجا    محسوت نشان آفرینش
ای بلبل بوستان تجرید    در شوره‌ستان آفرینش
در جلوه کشیده کشف نطقت    اسرار نهان آفرینش
در بدو وجود گفته پیرت    کای بخت جوان آفرینش
ناجسته ز فکرتت روانتر    تیری ز کمان آفرینش
آزاد مراتب یقینت    زاسیب گمان آفرینش
بی‌فاتحه‌ی ثنا نبرده    نام تو زبان آفرینش
در شیوه‌ی اختراع و ابداع    با تاب و توان آفرینش
گم کرده گران رکابی تو    تیزی عنان آفرینش
در بی‌جهتی هلال قدرت    فارغ ز بنان آفرینش
در بی‌صفتی علو نعتت    برتر ز بیان آفرینش
نابسته نبوده تا که بوده    پیش تو میان آفرینش
صیت تو گرفته صد ولایت    زانسوی جهان آفرینش
ده یازده قبول داری    بر کل مکان آفرینش
بیش است زکوة مایه‌ی تو    از سود و زیان آفرینش
سوگند به جان تو خورد عقل    یعنی که به جان آفرینش
ای نازده آفرینشت راه    عبادی و آن آفرینش
هر نوبت مجلست بهاریست    در فصل خزان آفرینش
سر گم شده نعره‌ی مریدانت    نواب فغان آفرینش
افتاده بر آستانه‌ی سمع    مست از تو روان آفرینش
لوزینه‌ی استعارت تست    آرایش خوان آفرینش
نقد سخنت چو رایج افتاد    در داد و ستان آفرینش
صراف سخن که نفس کلیست    بر طرف دکان آفرینش
پرسید ز عقل کل که آن چیست    گفتا همه دان آفرینش
تا ابلق تند دهر رامست    اندر خم ران آفرینش
در خدمت دور دولتت باد    دوران و زمان آفرینش
شیرین ز زبان شکرینت    تا حشر دهان آفرینش


همچنین مشاهده کنید