در تمثیل

صاحبا از نیکخواه و بدسگالت یک مثال		دیده‌ام از چرخ دولاب و در آنم نیست شک
میل دورش چون به گردش می‌درآید دیده‌ای		یک طرف سوی زمین دیگر طرف سوی فلک
قصد و میل نیکخواه و بدسگالت همچنوست		در ترقی زی درج و اندر تراجع زی درک
این کنار از کام دل برمی‌شود سوی سماک		وان دماغ از مغز خالی می‌شود سوی سمک