پنجشنبه, ۶ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 25 April, 2024
مجله ویستا

چون شدم صیدت به گیسوی خودت دربند کن


چون شدم صیدت به گیسوی خودت دربند کن    تا ابد با خود به این قیدم قوی پیوند کن
ای گل رعنا برای عندلیب بی‌نصیب    نیست گر بوئی به رنگی از خودت خورسند کن
تلخی شیرین لبان ناموس را خوش مایه‌ایست    تا توانی زهر باش ای شوخ و کار قند کن
ای مسیحا دم که صد بیمار در پی میروی    یک نفس بنشین دوای دردمندی چند کن
کعبه‌ی مقصودی الحق سر زگمراهان مپیچ    قبله‌ی حاجاتی آخر رو به حاجت‌مند کن
می‌رود ای مادر ایام کار ما ز دست    یک سفارش از برای ما به این فرزند کن
اعتمادت نیست گر بر عهدهای محتشم    خیز و هر یک عهد او محکم به صد پیوند کن


همچنین مشاهده کنید