ایضا ماده تاریخ

گل گلشن لطف عبدالغنی		که بادش بهشت معلی نصیب
به غربت فتاد و شراب اجل		شد از جام دورش همان جا نصیب
ولی چون پس از اربعینی شدش		چنین منزلی راحت‌افزا نصیب
خرد فکر تاریخ وی کرد و گفت		چه جای مبارک شد او را نصیب